Het paard dat moordde

Och jongens kom gewoon

Shit ze stond recht en wreef over haar hoofd. Nu keek ze goed en zag ze wat daar stond. Of liever gezegd wie. KUMAI!! Ze knuffelde hem bijna plat ze dacht dat hij dood was maar Kumai wou niet hij begon hevig met zijn hoofd te schudden en te stijgeren. Hazel kreeg weer tranen in haar ogen. 'Ze hebben je terug gevoed met dat vergif niet?' Hazel kon dit allemaal niet meer aan ,ze liep hier al een paar uur , ze was helemaal kapot, ze wouden haar vermoorden en nu deed haar beste vriend in dit avontuur ook nog eens moeilijk. Nu was het genoeg ze ging niet meer vechten ze gaf het op. Wat kon ze anders doen? Ze ging het toch nooit halen tegenover 2 moordenaars. Daar kwamen ze al aan maar wonder boven wonder liepen ze niet ze stapten op hun gemakje naar haar toe.' Kom mij maar halen het boeit me allemaal niet meer!' 2dezelfde lachen weerklonken.'Kom ik kan er niet meer tegen'Ze versnelden niet eens hun pas, gingen ze nu echt een spelletje met haar spelen? Ondertussen bleef Kumai verder bokken en stijgeren maar hij week niet van Hazels zijde. Hij zag misschien toch nog dat Hazel hem niet kon missen.'Oh kijk ons meisje wil plots dood. Weet je wij doden niet op verzoek''nuja ik heb niet precies gezegd dat ik dood wil. Ik kan er gewoon niet meer tegen.' De mannen kwamen steeds dichter maar Hazel werd niet bang in tegendeel ze werd boos.'Waarom wouden jullie mij nu weer precies dood?' 'We hebben dat al gezegd, je weet te veel'' Maar ik weet zelfs niet eens wie jullie zijn want je hebt die sjaal voor je gezicht en zo'n stomme stemvervormer.''Dat is waar maar toch je weet al dat Kumai vergif krijgt en misschien ga je dan gaan klikken.' Ze draaide met haar ogen.'Hoe oud denken jullie dat ik ben 7ofzo?!' Ze wou dat het voorbij was dat ze naar huis kon en gewoon elke week rustig komen rijden maar voorlopig kon ze daar enkel maar van dromen, nu leefde ze in een echte nachtmerrie  en misschien leefde ze zolang niet meer. Ze was constant aan het piekeren terwijl de mannen steeds dichter kwamen maar het kon haar allemaal niet meer schelen ze wou hier een einde aan maken zelfs al was dat ook het einde van haar leven 'Zo vinden wij het niet leuk om je te doden we willen wel een kleine uitdaging he '' Nuja dat is dan pech ik heb het gehad met dat bang zijn en weglopen' Degene met de blauwe ogen kwam nu wel heel dicht met het mes. Maar voor Hazel dacht dat ze  doodging had ze nog een klein plannetje gemaakt ,het was niet veel maar het was het proberen waard. Ondertussen was Kumai ook al gekalmeerd. Perfect! Hazel reageerde snel ze trok de sjaal van de persoon weg sprong op Kumai en liep weg en dat allemaal op een paar seconden. De personen begonnen te roepen maar Hazel hoorde niks meer ze dacht alleen aan wat ze gezien had en ze kon het niet geloven.

Heeeey sorry mijn update is laat :( maar ik had een heel druk weekend . Aleja hier hebben jullie nog een update vote en comment maar ;) ps bedankt voor de 1000+ reads . Dat maakt een mens echt blij 

kusjes