Crossed Paths (Book 2)

Chapter 16

"I got sheepish Blessica. Please...maawa ka tanggapin mo ulit ako...manliligaw ulit ako...I will be better...please..." Lumuhod ako sa harapan ni Blessica at hinalikan ang kamay nito.

"You should earn my forgiveness and my yes Calvin. Wala na akong balak na tanggapin ka ulit Calvin pero kung hindi lang nag request ang mga bata wala na talaga akong balak pa. I love you still huwag mo sana akong biguin Calvin. Dahil isang bigo mo na lang sa akin ubos na ubos na ako sa panahon na iyon Calvin." Tumango ako at hinalikan ko ang dalawang kamay nito ng paulit-ulit.

"I l-ove you..I promise I won't disappoint you and I won't break your heart." Bumuntong hininga ito.

"Gawin mo Calvin," tumango ulit ako para na akong tanga sa paulit-ulit na pagtango.

"Can I hug you Blessica?" Tumango ito.

Niyakap ko ito ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit ang ginagawa kung pagkakayakap. Nayakap ko man ito sa pagtulog kagabi hindi naman naramdaman. Nasa ganoong position kami ng ilang minuto.

Naririnig namin ang tunog galing sa kanyang cellphone hindi namin pinapansin ang tunog galing sa cellphone nito. Ngunit kahit ganoon ay alam ko pa rin kung sino ang tumatawag.

"Sagotin mo muna ang tawag Blessica," ayaw ko pa bumitaw sa pagkakayakap ko kay Blessica ngunit alam ko na kailangan nitong sagotin ang tawag.

"Hello." Tumayo ito at naglakad patungo sa pinto ng balcony at lumabas.

Napabuntong hininga ako at laking pasasalamat ko na pinagbigyan ulit ako nitong ng chance. Kahit hindi niya totally gusto masaya pa rin ako.

Ang dami ko ng kasalanan na nagawa kay Blessica at may puwang ako sa puso nito parati at pinapatawad ako nito. Pinagmasdan ko si Blessica na umiiyak na sa katawag nito. Kung hindi ako nito napagbigyan gusto ko na lang kitilin ang aking buhay.

What is the reason of living if we can't be together? Bumalik ito na umiiyak at yumakap sa akin.

"Why?" I asked her while silently caressing her back.

"I just break someone hearts Calvin. I'm guilty." Hinagod ko ang likod nito.

Bakit nga ba panay pa ang sulpot ko sa buhay ni Blessica.

"Do you love him?" I ask whatever her answer I know it would be I will be hurt or it can make me happy.

Humihikbi pa rin ito. I know na narinig nito ang tanong ko. I respect her decision sa hindi pagsagot ng tanong ko. Hindi naman kasi lahat ng tanong may sagot. May mga bagay talaga na walang sagot.

Hinigpitan ko ang yakap ko kay Blessica. Wala akong maisip na magpapagaan ng loob nito. Ang tangi kung magagawa sa ngayon ay ang yakapin si Blessica.

Nakatulog si Blessica sa aking mga bisig. Nagugutom na rin ako at malapit na rin mag alas dose. Umalis ako sa silid.

"Ako na po ang di'yan sir," umiling ako.

"Ako na po." Magalang na sabi ko sa matandang kasambahay.

"Kayo po pala ang ama ng mga bata. My mga theory na po kami dito na si sir Jayvee ang ama ng mga bata." Kanya-kanyang upo sa upuan ang mga ito ng nagsimula ako sa pagsagot ng mga tanong ng mga ito.

Nagluto ako ng paborito ni Blessica.

"Ipinagluluto din po ni sir si ma'am." Kuwento ng isa sa mga ito.

"Mabait din po kasi si sir at maalaga kaya nanghihinayang kami sa nasira na relasyon ng mga ito."

Nagpatuloy ako sa pagluluto ng ulam at panay ang kuwento at pagsasabi ng mga ito na nanghihinayang ang mga ito sa relasyon ng dalawa. Nilagay ko sa bowl ang niluto kong pimagbet ng finally natapos ako sa pagluluto.

Nagpatulong ako sa mga ito sa pagdala ng mga pagkain na niluto ko sa silid ni Blessica. Sa balcony lang may upuan at lamesa kaya sa balcony ko pinalagay ang pagkain.

"Thank you." Tumango ito at isa-isa ng umalis.

"Bless, gising na. Kain na tayo." Marahan ang ginawa kong pagtapik sa kanya.

Hinaplos ko ang mukha nito gamit ang aking hinlalaki. Bakas pa rin na kakagaling lang nito sa pag-iyak. Naghanap ako ng wipes sa silid at luckily nakahanap ako sa comfort room.

Nagsimula na ako sa pagpunas sa natuyong luha sa pisngi ni Blessica. Tapos na ako sa kaliwang pisngi at ang kanang pisngi ang dinampian ko ng wipes. Dahan-dahan na inimulat ni Blessica ang kanyang mata.

Lutang pa si Blessica at nakamulat pa rin ang mga mata na nakatingin ito sa akin. Nagpatuloy ako sa ginagawa ko habang ito ay tulala pa rin.

"Kain na tayo," bumangon ito.

Magulo pa rin ang buhok nito at mugto ang mga mata na nakatingin sa akin.

"Gutom na ako kanina pa." Bahagya akong tumawa.

"May pagkain na akong hinanda para sa atin. Kain tayo sa may balcony." Tumayo kaming dalawa at naglakad na patungo sa balcony.

Nagsimula na kaming kumain ni Blessica. Ang sarap sa feeling na kasama ko ang mahal ko sa pagkain. Tahimik pa rin ito habang kumakain kaming dalawa. Ang isa sa mga bagay na nakaak frustrate ay hindi ko alam kung ano ang iniisip nito.

"Masarap ba?" Nagulat pa ito na nagsalita ako at wala ito sa sarili ng tumango.

"Oo." Naagaw ang attensyon naming dalawa sa sasakyan na pumasok.

Isang black spots car ang pumasok. Mabilis na tumayo si Blessica at walang paalam na naglakad palayo. Hindi ko na ito nagawang sundan pa. Lumabas ang lalaki tumingin ito sa direksyon ng balcony.

Ilang minuto pa ay lumabas na si Blessica.