İki Gözümün Çileği🍓

Bölüm 21/👨‍✈️🍓👩‍💼

Bölüm ithafı: Kircicegim1905❤

Bölüm Sınırı: 500 vote❤

Keyifli okumalar iki gözümün çilekleri.🍓

"Neden bunu istiyorsunuz Gülşah teyze"

"Çünkü bir gün kendi isteyecek, kızım öğrenmeden ben öğrenmek, karşılaşacağı şeye hazırlamak istiyorum onu"

Gülşah'ın yıllardır düşündüğü en çok korktuğu şeydi bu. Hümeyra, güçlü duruşunun ardında çok kırılgan bir kızdı.

"O zaman Hümeyra ailesini araştırdığımızı bilmeyecek, doğru mu anlıyorum?"

"Şimdilik"

Alpay başını yavaşça aşağı yukarı salladı. Hümeyra ile arasında tek bir sır olsun istemiyordu ama bu konuda Gülşah hanımda haklıydı. Nasıl bir hikaye ile karşılaşacakları belli değildi. Alpay düşüncelere dalmışken Gülşah hanım karşısında oturan genç adamın dalgınlığını başka bir tarafa çekerek söze girdi. 

''Şimdi sen düşünüyorsun nasıl bulacağız.'' Alpay dikkatle onu dinlerken Gülşah hanım derin bir nefes aldı. ''Aslına bakacak olursan elimizde kayda değer pek bir şey yok. Yalnız Hümeyra'yı bulan bekçi, o adamın gizlediği bir şey var. Hümeyra'yı polislere teslim ettiği gece verdiği sözlü ifade ile, ertesi gün verdiği yazılı ifade birbirini tutmuyor.'' Alpay dikkatle Gülşah hanımı dinlerken Gülşah hanımda bunun verdiği rahatlıkla devam etti anlatmaya.

''O gece polislere haber verdiğinde bir kadının koşarak uzaklaştığını yeşil bir arabaya binip hızla gittiklerini söylemiş. Kısa bir süre sonrada kadının geldiği yönden ağlama sesini duymuş.''

''Peki yazılı ifadesinde ne söylüyor?''

Alpay'ın sorusuyla Gülşah'ın eli tekrar çantasına gitti. İçinden çıkardığı dosyayı Alpay'a uzattı. Alpay eline aldığı dosyayı hiç vakit kaybetmeden açtığında ilk sayfasında Hümeyra'nın kısa bilgileri ve bulunduğu gün karakolda çekilen bir fotoğrafı vardı. Fotoğrafı görünce yüzünde gizleme gereği duymadığı bir tebessüm oluşurken Gülşah hanımda kaç gündür yaptığı gibi Alpay'ın tüm hareketlerini kaçırmadan izliyordu. Alpay Hümeyra'yı gerçekten seviyordu ve bunu saklama gereği duymadan her an bakışlarıyla bile belli ediyordu. Alpay çevirdiği sayfa ile karşısına çıkan kısa ifadeyi okumaya başladı. Bekçinin verdiği ifade oldukça kısa ve bir sonuca götürmez durumdaydı. Gece ormanı kontrol için kulübeden çıktığında çöplüklerin olduğu alanda bir ağlama sesi duyduğunu, yanına yaklaştığında bir bebek olduğunu görüp polislere haber verdiğini, polisler gelene kadar bebekle kulübede kaldığını ve etrafta başka kimseyi görmediğini söylüyordu.

''Ben Hümeyra'yı bulunduğu gecenin sabahında emniyetten teslim almak için gittiğimde, polislerden biri bekçiyi ifade için beklediklerini, bir araba ve kadından bahsettiğini söylemişti ama bekçi o gün ifadesinde ben arabada, kadında görmedim siz yanlış anlamışsınız demiş'' 

Alpay'ın gözleri dosyanın üzerinde, kulakları Gülşah'ın söylediklerinde, aklı bambaşka boyutlarda dolanıyordu.

''Siz peki bekçiyle görüştünüz mü?''

''Görüşmedim.'' Gülşah'ın en büyük pişmanlığıydı bu. Belki o gün o adamla kendi de konuşsaydı her şey bambaşka olabilirdi. Lakin Gülşah o zaman sadece üzerine düşen görevi yapıyordu. Nereden bilebilirdi ki Hümeyra'ya bu denli bağlanacağını, kendinden çok onun iyiliğini düşüneceğini.  

''Önce bekçiyi bulacağız o zaman'' Alpay'ın kendi kendine mırıldanmasıyla Gülşah rahat bir nefes aldı. Emin olmuştu ki Alpay bu işin peşini bırakmayacaktı.