Yine solmuş yüzün, dökülüyor tek tek inci tanelerin

Akşamın zifiri karanlığında yalnızım diyorsun

Yanılıyorsun, rüzgâr olup yinede sana gelirim

Yağmur olup o inci tanelerini süzerim

Sakın düşürme toprağa tek bir damlasını bile

O kendi bencilliğiyle kurusun, çatlasın bırak

Değmez, değmedi de tek bir inci tanene bile

Eğer sen bilseydin; atar mıydın kendini kor ateşlere

Bilmiyordun, bilemezdin de zaten onun zalimliğini

Ama o biliyordu senin kırılganlığını, saflığını

Yine solgun yüzün, inci tanelerin hüzün
Bırak da geleyim sana, bir kerecik olsun gülsün yüzün

Yine solgun yüzün, inci tanelerin hüzün
İzin ver seveyim seni, bir kerecik olsun gülsün yüzüm