ışıklar kesildi.

18 1 0
                                    

    Alışveriş  faslı bittikten sonra sıra sinemadaydı. Ancak ufak bi sorun vardı babamı şirketten çağırdılar ve ben bayan diş fırçası ve oğluyla sinemaya girmek zorunda kaldım . Allah’ıııım dünyanın en geçmek bilmez 2 saat 38 dk’sıydı o kadar uzun ve sıkıcıydı ki ilk yarı bitmeden çişim geldi hemde doluca… sinema koltuklarının arasından koca salonu rahatsız ederek çıkıp hızlı adımlarla üstünde wc yazan pembe kapıdan içeri girdim bi sinema tuvaletine göre fazla sessizdi . Ama bu ufak bi detay gibi geldi umarsamayarak işime baktım . Tuvalet kabinine girerek kapıyı kapattım içerden kilit yoktu şortumu indirmek için elimi belime doğru götürdüm . IŞIKLAR KESİLDİ . Nasıl ya ?? ışık yapması için telefonumu aradım ama sinema salonunda unutmuşum. En iyisi dışarı çıkmak diyerek kapıyı açmaya çalıştım . Açılmadı. Biraz daha zorladım açılmadı.. kapımı sıkıştı acaba diye düşünerek var gücümle asıldım ama nafile ..Biri kapıyı filan mı kitledi acaba ? diye düşünürken o wc yazan büyük pembe kapının açıldığını duydum . Bi görevli olmalı .

-heey yardım edin burada kaldım

 .. sessizlik

-beni duymuyo musun ?? orada olduğunu biliyorum

.. bi kaç ayak sesi fazlasıyla ağır ve kendinden emin adımlar.

-sağırmısın sen ? ayaklarını bile duydum yardım etsene

Adam bir iki adım daha atarak durdu ve ıslık çalmaya başladı tuvaletin duvarlarında yankılanan insanın içine korku salacak derecede rahat bi ıslıktı bu.

İçimi yine aynı korku kapladı . Dün akşam ki korku bu sefer bu korkuya daha yakın olduğum için daha olgunca karşıladım bu hissi. Adama seslenmeyi kestim . nefesimi düzenlemeye çalıştım fazla düzensiz ve sesliydi . Sürekli yutkunup duruyordum.

  Adam suyu kapattı ıslığı kesti . Ayak sesleri ise yeniden duyulmaya başladı sesler gittikçe yaklaştı ve bi yerde durdu benim bulunduğum tuvalet kabinine çok yakın bir yerde

‘Tak tak tak ‘  (kapıya vurdu)  onun kapıya vurmasıyla kendimi geriye doğru fırlattım ve sesim çıkmasın diye elimi ağzımla kapattım.

-Merhaba küçük hanım .

Cevap veremedim. O devam etti.

-Sana bıraktığım şeyleri bulduğunu düşünüyorum.

Fazlasıyla güzel ve etkileyici bi sesti . İnsana güven veren bi ses , hayatımda daha önce duymadığım bi ses  cevap vermemekle vermek arasında kalmıştım . Sırf sesi iyi geldi diye bi insana güvenemezdim sonuçta .

-Tamam cevap verme . Anlıyorum ve buradan gidiyorum

Bunu dedikten sonra öyle bir kahkaha attı ki kahkahanın yersizliğinden ve tonundan  onun bi psikopat olduğu fazlasıyla ortadaydı…..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 09, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARA KUTUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin