meow meow, bokuaka.

Çok Sıkıcısın...

(AHA DA DÜZ YAZI. 🥰🥰 Where's my love[French version] dinleyerek yazdım, sizde onunla birlikte okuyabilirsiniz. 🥺)

Akaashi:Tamam, gel.

Bokuto, gördüğü mesajla tatlı bir şekilde gülümsemiş ve oturduğu kaldırımdan kalkmıştı. Annesi ile olan minik bir tartışma sonucu, kendisini dışarıda bulmuştu.

Evet, şeker için tartışmıştılar.

Bokuto o kadar çok şeker yemişti ki, şeker komasına gireceğini düşünmüştü annesi.
Tartıştıkları olaya gülmüş ve bir iki bina ilerisinde olan Akaashi'nin evine yürümeye başlamıştı.

Genç çocuk ne zaman ailesi ile tartışsa, ki bu konular çok abartılacak şeyler olmasa dahi, Akaashi'nin yanına giderdi.

Akaashi onun için arkadaştan daha çok ailesi gibiydi.

Hatta ailesiydi.

Akaashi ve Bokuto'nun ara sırada olsa, kavgaları oluyordu. Ancak Bokuto geri döndüğünde, Akaashi'nin kolları onun için her zaman açıktı.

Apartmandan girmiş ve 3.kata çıkmıştı. Kapıyı çalıp bekledi, 30-35 saniye sonra açılan kapı ile karşında ki gence bakmıştı Bokuto.

Akaashi gülümsemiş ve Bokuto'nun içeri girmesi için, kapıyı sonuna kadar açmıştı. Bokuto, içeri girmiş ve kapıyı kapattıktan sonra odasına yönelenen Akaashi'yi takip etmişti.

"Konuşmayacak mısın?"

Akaashi'nin gözleri, ayakta kollarını göğsünde bağlayan genç çocuğu bulmuştu.
Gözlerini kaçırmış ve yere bakmaya başlamıştı. Hafif bir omuz silkmeyle cevap vermişti.

"Konuşacak bir şey mi var?"

"Haaaaaaa."

Yatakta oturan Akaashi'nin yanına, ses çıkararak gitmiş ve yatağa yatmış, kollarını açmıştı. Burnuna dolan kokuyla mest olmuş ve gülümsemişti.

Şüphesiz ki bütün oda Akaashi kokuyordu. Ve bu koku, Bokuto'nun en sevdiği kokuydu.

"Şeker istiyorum... "

Akaashi, Bokuto'nun dediğine gülmüş ve kafasını sağa sola sallamıştı.

"Annenle zaten o yüzden tartışmadınız mı siz? Hala şeker istiyor olman garip.."

Ellerini yukarı kaldırmış ve biraz yüksek sesle, "Napayım ama? Tatları çok güzeldi.." demişti.

Aklına gelen anı ile Akaashi kahkaha atmıştı. Bokuto ne olduğunu soran bakışlarla bakıyor aynı zamanda soruyordu.

"Neye gülüyorsun? Komik bir şey demedim ki..."

"Aklıma küçükken yediğin çikolatalar geldi.."

Gülmekten zar zor söylemişti. Bokuto da hatırladığı anıyla kahkaha atmış ve Akaashi'ye katılmıştı.

"Henüz 8 yaşındaydık ve sen annenin aldığı çikolataları görür görmez yemeğe başlamıştın.."

"Tabii sonra hepsini yediğim için annemden azar işitmiştim.."

"Birde annene 'Ben yemedim anne.' dedin ya... Hayır bari diyeceksin ağzının kenarlarında ki çikolataları sil."

Bokuto, daha da gülmüştü. 8 yaşındaydı, aklına nereden gelecekti ağzının yanlarında lekeler olduğunu?

"Sonra bütün o çikolata lekelerini de ben silmiştim.."

Akaashi, gülümsemiş ve Bokuto'ya bakmaya başlamıştı. 1-2 dakikadır sessiz olan ortamı Bokuto bozmuştu.

"Çok sıkıcısın.."

Akaashi, kaşlarını çatmış ve yatağa yatmış olan gence bakıyordu. Kapıyı göstererek,

"Kapı şurada." demişti. Bokuto göz devirmiş ve yatakta oturur pozisyona gelmişti.

"Ayrıca daha demin kahkahalar atıyordun Bokuto-san.."

"Olabilir ama şu an sıkıcı."

Bu sefer gözlerini deviren taraf Akaashi olmuştu. Aklına gelen güzel planlarla gözleri parlamış ve Akaashi'ye bakmıştı Bokuto.

"Bana bir planın olduğunu söyleyecekmişsin gibi geliyor?"

Bokuto, küçük bir çocuk gibi kafa sallamış ve beklentiyle bakmaya başlamıştı. Akaashi, derin bir iç çekmişti. Bokuto'ya asla hayır diyemiyordu.

"Yani en fazla film izleriz, değil mi?"

Yani der gibi salladı kafasını Bokuto.

"Tamam..."

Bokuto, büyük bir heyecanla Akaashi'ye sarılmış ve salona gitmişti. Akaashi ise donuk bir şekilde duvara bakıyordu.

Bokuto, küçük bir çocuk gibiydi. Şeker alsan sevinirdi. Akaashi bi ara, Bokuto'yu şeker vererek kandıracaklarından bile şüphe ediyordu. Ki bu aptal kanardı diye düşünürdü.

Yemek yemiş, tatlı yemiş, film seyretmiş ve en sonunda yorgun olduklarında Akaashi'nin odasına gitmişlerdi.

Bokuto, kendini uykulu gözlerle yatağa bırakmıştı. Annesine zaten haber vermişlerdi. O yüzden sorun olmayacaktı. 5-6 senedir zaten birlikte kalıyorlardı bazı geceler.

Bokuto, yatakta düzgün bir şekilde yatmış ve Akaashi'nin yanına gelmesiyle ona doğru dönmüştü.

"Yıldızları görebilir miyim..?"

Sorduğu soruyla Akaashi gülümsemiş ve yattığı yerden kalkmıştı. Dolabın üstünde ki oyuncak kaplumbağayı almış ve komidinin üstüne koymuştu.

Tuşa bastıktan sonra, her renkten yıldızlar tavana yansımış ve Bokuto gülmüştü. Akaashi ile kalınca en çok sevdiği şeylerden biriydi bu.

Bir diğeri ise Akaashi'ye sarılarak uyumaktı.

Akaashi tekrar yatağa yatmış ve Bokuto, ona sarılmıştı. Akaashi, biraz daha yukarıda olduğu için Bokuto'nun kafası onun göğsüne geliyordu.

Ellerini ince bele sardı ve gözlerini kapattı. Akaashi bu duruma asla alışamıyordu ama her ne kadar söylemesede hoşuna gidiyordu.

Akaashi de ellerini Bokuto'ya sarmış ve gözlerini kapatmıştı. Bokuto duyduğu sesle gözlerini yavaşça açmış ve gözleri kapalı olan çocuğa bakmıştı. Gülümsemişti.

Bokuto'nun duyduğu ses, Akaashi'nin hızlı atan kalbiydi.

-
OHA BAKIN YAZDIM.🥺🥺

Şu sonda aklıma bir sahne geldi, inşallah ilerde yazacağım orayı da. Amin. 🤲