ေရစိုသြားေသာ အက်ႌကို ငုံၾကည့္ကာ "ကုန္ပါၿပီ" ဟု ေရ႐ြတ္ရင္း ေဘးသို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ဟင္ ကိုမိုး"
"ဘာေတြ အဲေလာက္ေတြးေနတာလဲ ၊ ေနာက္က ေခၚေနတာကို မၾကားဘူး"
ထိုအခါမွ အထြန္း ရယ္ျပမိေတာ့သည္။
"ဒါနဲ႔ ကိုမိုးက မ႑ပ္နားမွာေစာင့္ေနမယ္ဆို"
"အင္း ပိေတာက္ပန္း ခူးရေအာင္ ဒီဘက္ ထြက္လာလိုက္တာ "
"ဪ.."
"ဟိုအနားက အပင္မွာ ပန္းေတြပြင့္ေနၿပီေလ ၊ အထြန္း ပိေတာက္ပန္း ယူမယ္မလား"
"ဟုတ္"
အထြန္း ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ ကိုမိုးက ၿပဳံးျပလာသည္။
"ဒါဆို သြားၾကမယ္ေလ"
ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန႔္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးေသာ အခါတြင္ေတာ့ ပိေတာက္ပင္ ေအာက္သို႔ ေရာက္လာသည္။
"အထြန္း ဒါေလး ခဏ ကိုင္ထား "
လက္ထဲသို႔ေရာက္လာေသာ ေရဘူးကို အထြန္းေသခ်ာ ၾကည့္ေနမိသည္ ။ ေရဘူးထဲတြင္ေတာ့ ေရတစ္ဝက္ေလာက္က က်န္ေနေသးသည္။
ခုနက အထြန္းကို ေလာင္းသြားတာ ဒီေရဘူးထဲက ေရေတြေပါ့ ။
အရပ္ရွည္ေသာ ကိုမိုးသည္ ေဘာင္းဘီ အရွည္ႏွင့္ လိုက္ဖက္ေနသည္။ အျပာႏုေရာင္ အက်ႌလက္ရွည္ကို ဝတ္ထားေတာ့ နဂိုျဖဴေသာ အသားက ပို၍ပင္ ျဖဴေနသလို။
"ကိုမိုး "
အပင္ေပၚတက္မည့္ဆဲဆဲတြင္ အထြန္းက ေခၚလိုက္ေတာ့ လွည့္ၾကည့္လာသည္။
"ေျပာေလ အထြန္း"
"ဟိုေလ ပိေတာက္ပန္းေတြ အမ်ားႀကီး မခူးနဲ႔ေနာ္"
"ဘာလို႔လဲ အထြန္းက မလိုခ်င္လို႔လား"
"လိုခ်င္ေပမယ့္ တစ္ခက္ေလာက္ဆိုရင္ ရၿပီေလ"
"အင္း"
ကိုမိုးက အပင္ေပၚသို႔ စ တက္သည္။
"ကိုမိုး အျမင့္ႀကီး မသြားနဲ႔ေနာ္ "
"အင္းပါ "
ကိုမိုးက အပင္ေပၚသို႔ ေရာက္သြားသည့္တိုင္ အထြန္းမွာ စိတ္မခ်ႏိုင္။
DU LIEST GERADE
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romantik"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
Part 19 ( Zawgyi)
Beginne am Anfang
