Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🌙Instagram Sayfamız: Mehsa Hikayeleri
🥀🌙 Kişisel Instagram Sayfam: _mehsaa_ 🥀🌙 Twitter: mehsahikayeleri
🥀🌙Takip edebilirsiniz. Özellikle duyurular ve alıntılarımız için çiçeklerim.🌺
🌌☀️🌌☀️🌌☀️
Genç adamın defalarca kana boyanmış parmakları düşmanının boynuna sarılmıştı. "Demek Güneşim, öyle mi?!" dediğinde gözü öfkeden öylesine dönmüştü ki kimse ona yaklaşmaya cesaret edemiyordu.
"Demek senin kızın, öyle mi orospu çocuğu?!" Bağırmıyordu, hayır. Ama sesinde öyle bir öfke vardı ki sanki gazap sesinin arkasında titreşiyor ve iki kişi konuşuyorlardı. Önündeki adamın yüzü yumruklarından dağılmıştı ama daha yeni başlamıştı.
Boynunu geriye yatırmıştı. Kuznetsov 'un nefessizlikten gözleri yuvasından fırlayacakmış gibi duruyordu. İnleyecek kadar bile nefesi yoktu.
"Demedim mi?!" diye kükrediğinde Kuznetsov son nefesini vermek üzereydi artık. Siraç ellerini serbest bıraktı ve geri çekildi. Kuznetsov öksürerek bağlandığı sandalyede hızlı hızlı nefesler almaya başladı.
Onu buraya düşüren herkese lanet ediyordu Kuznetsov. Planı kusursuzdu. Kurula güvenmişti ama birinin ihaneti ile buradaydı. Üstelik amcası hayattaydı.
O an, Azrail'in avuçlarına düştüğünü anlamıştı. Kurduğu kendi Krallığının kolonları çökmüştü. Adamlarının tereddütünü gördüğünde Vuslat'ın kızına saldırmaya çalışmıştı ama faydasızdı. Zapt edilmesi çok kısa bir zaman almıştı.
Arabayı da patlatmaya çalışmıştı ama şimdi anlıyordu, kiminle boy ölçüştüğünü düşünememişti. Onu uyarmışlardı, güvenlik duvarları olduğunu şirketinin kendi frekansında radyasyonla bütün kumandalı araçları yönetebildiğini söylemişlerdi ama onu küçümsemişti.
