Selam ve dua ile sevgili dostlarım..
Ölümsüzler koğuşundan yazıyorum yine sizlere, en çokta kendime gibi..
Ömrüm gibi benliğimden kopup giden herşeyi çok özledim..
Mutlu olmak çok basit gibi lakin hüzünden sıra gelmiyor ki, dertlerden tesbih yapılmış misali. Gece bile yorgun ve uykusuz, dünyadan kopuk gibi..
Gecenin sessizliğini bozan yıldızlar bile suskunluğa boğulmuş öylece. Rüzgarın ise varlığı bile şüpheli. Bütün dünya ölüm kokuyor gibi..
Neyseki yarınlara sakladığımız umutlar var kıyımızda. Gönül bahçemizde saklı gelincik çiçekleri, yağmur taneleri..
YOU ARE READING
Ölümsüzler Koğuşu
Teen FictionHer insan öldürürmüş sevdiğini derdi usta. Hayır efendim yaşamak ve yaşatmak istiyorum sevdiğimi. Yüreğimde sevgiliye karşı ölümsüz bir aşk varken nasıl öldürebilirim sevdiğimi.. Yaşasın diyorum, ölüme inat yaşasın, ruhum bedenimden çekildiğinde bil...