Mafya'm

4.BÖLÜM

C:*Eğer yukarı çıkarsam cellat beni döverdi kimse ayıramamzdı. Ama eğer burda kalırsam cellatla babasının kavgasını berke ayırırdı. O yüzden cellatın sözünü dinledim. Onun yanında kaldım.*
K:Cellat kızıda al yukarı çık hadi.
CE:Kızın karnı aç yemek yiycez.
K:Cellat lafımı ikiletme yukarı çık internetten söyleyin.
CE:Ya sebep ne söylesene bana.
K:GERİZEKALI BU KIZI HAYATININ SONUNA KADAR BURDA MI TUTACAKSIN BU KIZ BURDAN ÇIKTIKTAN SONRA BİZİ ŞİKAYET EDERSE NE BOK YİYCEZ HE SÖYLE HADİ!
CE:GEREKIRSE HEP BURDA KALCAK!
K:BANA BAĞIRMA CELLAAATTT!!
CE:SENDE BANA BAĞIRMA O ZAMAN
K:BANA BAK FAZLA OLUYOSUN!!
CE:BİRAZDA BEN FAZLA OLIYIM NOLCAK?
C:*Gerilim iyice yükselmişti korkuyordumki bi sesle kendime geldim. Babası cellata tokat atmıştı. Cellat bileğimden sıkıca tutup dışarıya çıkardı.*
K:BANA BAK EĞER BU EVDEN DIŞARI ÇIKARSANIZ İKİNİZİDE MAHVEDERIM C:*Beraber arabaya bindik. Arabayı sürmeye başladı.* Cellat nere-
CE:Kes çeneni konuşma sakın!
C:Ama cel-
CE:SANA KONUŞMA DEDIM DEMİ?
C:T-tamam*bana yine bağırmıştı korkmuştum ormanlık yola girdik biraz ilerledikten sonra durduk küçük bi ev vardı.*
CE:İn arabadan.
C:*Arabadan indim cellatla birlikte eve girdik. Sağ tarafta 2 kapı sol tarafta 1 kapı vardı. Cellata sorcaktım burda ne yapıcaz diye ama  korkumdan soramadım. Koltuklardan birine oturdum. Oturur oturmaz cellatın sesiyle irkildim.*
CE:KALK yemek yap.
C:T-tamam* hemen kalktım dolabı açtım. Yeteri kadar malzeme vardı. Menemen yaptım. Çay demledim. Kahvaltılıklari çıkardım. Hiç konuşmadan yemeğimizi yedik. Ben bulaşıkları yıkadım. Oturma odasına girdiğimde cellat yoktu. Her yere baktım  ama yoktu dış kapıyı açtım ve rahatladım dışarda sigara içiyordu. Kapı sesini duyunca bana ters ters baktı.*
CE:Ne var?
C:Ş-şey ben seni göremeyince korktumda.
CE:Burdayım ben geç içeriye.
C:*Içeriye geçtim oturdum düşünmeye başladım son günlerde yaşadıklarım adeta bir kabus gibiydi. Gözümün önünde adam öldürmüşlerdi. Onu öldüren adamlar beni kaçırmıştı. Bana kötü davranmışlardı. Ama beni en çok üzen ablam olmuştu. Kaç gündür ortalıklarda yoktum beni bir kere bile aramamıştı. Evet biliyordum beni sevmiyordu ama ne olursa olsun onun kardeşiydim. Keşke şuan ablamın yanında olsaydım o beni sevmezdi ama ben onu çook severdim ablamdı sonuçta döverdı kızardı bağırırdı ama ablamdı. Ben hayallere dalarken bi silah sesi gelmişti. Hemen kendime geldim hayal dünyamdan çıktık. Cellat koşarak içeri geldi.
CE:Babamın adamları geldi şu odadaki  dolaba saklan çabuk ol!
C:Ama cel-
CE:Sana çabuk ol dedim.
C:*Korkuyla hemen odadaki dolaba girdim içerdeki sesleri duyabiliyordum. Cellata beni soruyorlardi ama cellat söylemiyordu. Aradan bir dakika geçmeden dolabın kapağı açıldı. Karşımda yaklaşık iki metre boyunda bi adam duruyordu.
(K:Korumalar)
K1:Kız burdaa!
C:*Hemen kaçmaya çalıştım ama adam beni yakalayıp sırtına aldı* BIRAK BENİİ HEYYY SANA DİYORUMMM BIRAAAKKK!!!
CE:Hop hop bırkaın kızı!
K2:Kes lan çeneni.
CE:*Korumanın arkamdan vurmasıyla bayılmıştım.*
C:CELLAAATTT NAPTINIZ LAN CELLATA BIRAKIN BENİİİ!* Boş boşuna bağırıyordum ikimizide arabaya bindirdiler. Benle cellatın  gözünü  bağladılar. Daha sonra ağzıma pamuk gibi bişey geldi ve sonrası yoktu bayılmıştım...

(Arkadaşlar selamlar. İnşallah hikayemi beğeniyorsunuzdur. Hikaye ile ilgili fikir ve düşüncelerinizi yorumlara yazmayı unutmayın. Allah'a emanet olun...)  
(Bu arada öğleden sonra 1 bölüm daha gelcek...)