ဆူးေလပန္းၿခံမွ ကုန္သည္လမ္း ၊ ထိုမွ တစ္ဆင့္ ေတာက္ေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာၿပီးေသာအခါတြင္ေတာ့ ထမင္းေပါင္းဆိုင္သို႔ေရာက္လာသည္။
"ဝက္သားကင္နဲ႔ ႏွစ္ပြဲ"
မွာၿပီး ခဏ အၾကာတြင္ေတာ့ အေငြ႕တေထာင္ေထာင္းထေနေသာ ထမင္းေပါင္း ႏွစ္ပန္းကန္ ေရာက္လာသည္ ။
"ေရာ့ မင္း ငုံးဥ ႀကိဳက္တယ္မလား"
ငုံးဥ မႀကိဳက္ေသာ ေက်ာ္မိုးက ေအာင္ရင္၏ ပန္းကန္ထဲသို႔ ငုံးဥ ႏွစ္လုံးကို ထည့္ေပးသည္။
"ေက်းဇူးပဲ"
"ဒါနဲ႔ ေအာင္ရင္ မင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈးမွာ ဘာဝယ္မလို႔လဲ "
"ငါ့ ညီမေလးအတြက္ ျမန္မာဝတ္စုံဝယ္ေပးမလို႔ေလ ၊ သၾကၤန္လည္း ေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့"
ဟုတ္သားပဲ ၊ မတ္လကုန္ရင္ ဧၿပီ ၊ သၾကၤန္ေတာင္ ေရာက္ေတာ့မွာပဲ ။
******
"ပန္းေရာင္ ယူရမလား ၊ အစိမ္း ေကာင္းမလား"
"ႏွစ္စုံလုံး လွပါတယ္ကြ"
ေအာင္ရင္ရဲ႕ ညီမေလးကို ျမင္မွ မျမင္ဖူးတာ ၊ ဘာနဲ႔ ပိုလိုက္မလဲ ဆိုတာ ဘယ္သိပါ့မလဲ ။
"မိန္းကေလးဆိုေတာ့ ပန္းေရာင္ေလး ယူလိုက္ပါလား"
ေက်ာ္မိုး ၏ စကားကို ေအာင္ရင္က ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ကာ လက္ခံၿပီး ပိုက္ဆံရွင္းသည္။
ဆိုင္က ထြက္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ ႏွစ္နာရီပင္ ခြဲေနၿပီ။
လမ္းေလွ်ာက္လာရင္းမွ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္မိုးက ဆက္မသြားေတာ့ဘဲ ဆိုင္ထဲသို႔ ၾကည့္သည္။
"ေက်ာ္မိုး ဆြယ္တာ ဝယ္မလို႔လား"
"အင္း ခဏ ဝင္ၾကည့္ရေအာင္"
ေက်ာ္မိုးက ဆင္စြယ္ေရာင္ ဆြယ္တာလက္ရွည္ ကို လွမ္းယူသည္ ။
"ဒါေလး ဘယ္ေလာက္လဲဗ်"
"ေျခာက္ေထာင့္ငါးရာ သားေလး"
"ဟုတ္ ဒါေလး ယူမယ္"
ေျပာရင္းကပင္ တစ္ေထာင္တန္ ေျခာက္႐ြက္ႏွင့္ ငါးရာတန္ တစ္႐ြက္ကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
YOU ARE READING
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romance"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
Part 13 ( Zawgyi )
Start from the beginning
