Lanetli Aşk Cinin Aşkı

Kaderimin Çizildiği Gün 3

     Uyandığımda odada sadece Sedef vardı. Mazerun gerçekten de gitmişti. Olsaydı bir şekilde hissederdim onun varlığını. Sedef'le karşı karşıyaydık ve ben ne söyleyeceğimi bilemeyecek kadar şaşkındım. O da bana bakıyor ve sanki konuşmamı bekliyordu. Bir süre bana baktıktan sonra:

     "Duygu, ben Mazerun yani bu dünyadaki ismiyle Melih'in kardeşiyim. Abim seni çok sevdi. O bir cin prensi ve yüksek rütbede bir soyludur. Ondan beklenen bir cin eş bulmasıydı. O senin için iki alemi de yakmaya ve sana canını seve seve vermeye hazırdı. Bir cinin kendi kabilesine kafa tutması hele ki o cin bir prensse çok yüksek bir acıyla cezalandırılmasına sebep olur. Neyseki babam annemle olan evliliğini örnek göstererek Maridlerden bazılarını yanına çekmeyi başardı. Bu öyle bir aşk ki ne yeryüzünde ne de öbür alemde bu aşkın benzeri ve izahı yok. Ben seninle tanıştığımda abim aşkına esir olmuştu ve üzüntüden perişan bir haldeydi. Çünkü sen ondan çok korkuyordun. Senelerce sana nasıl yanaşacağını bilemedi. En sonunda seninle tanışmaya karar verdi. Duygu artık abimle tanışır mısın?"diye söyledi Sedef. Gözleri dolu dolu olmuştu ve yalvarırcasına bana bakıyordu.

     Benim gözlerimse korku içinde olmasına rağmen beni bu kadar çok seven o kişiyle tanışmak istiyordum. Ordan kaçıp gitmem gerekiyordu biliyorum ama bunu yapamazdım. Beni her gece kabuslarımda korkutan bu kişi aslında bana sevgisini göstermeye çalışıyordu. Herşeye herkese benim için karşı çıkmış ve ömrünü sadece bana adamıştı. İşte tam da bu yüzden onunla tanışmaya karar verdim.

    Sedef'e "Tamam Sedef,abinle tanışmak istiyorum."dedim.

    O anda oda biraz soğudu ve bir ürperti hissettim. Nefesim daraldı, sanki sırtımdan birisi baskı yapıyordu. Arkamda bir gölge duruyordu. Arkamı döndüğümde karşımda simsiyah gözleriyle Mazerun vardı. O gözlere ilk defa korkmadan bakıyordum,o da bana gözlerini kaçırmadan bakıyordu. Az önce bayıldığım için Mazerun bu sefer elini uzatmamıştı.

     "Ben El Marid El Mazerun. Bu dünyaya senin için geldim. Seni gördüğüm andan beri aşkın en derinine düştüm." dedi Mazerun.

    Elim ayağım titriyor,kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. En sonunda cesaretimi toplayıp konuştum.

     "Ben ömrüm boyunca korku içinde yaşadım Mazerun. Görmediğim bilmediğim birisi beni her gece korkuttu. Sonra birden gündüzleri de görünmeye başladı. Kendimi delirmiş gibi hissediyordum. Bu da yetmezmiş gibi birden benimle konuşmaya başladın. Neden şimdi tanışmak istiyorsun ve neden bu kadar uzun süre bekledin Mazerun?"dedim.
     
     "İnsanlar ve cinler aleminin yasaları birbirinden farklıdır. Biz yüksek rütbeli Maridler kolay kolay sizin yanınıza gelemeyiz. Nasıl ki siz bizimle konuşabilmek için bazı bedeller ödersiniz ben de kendi alemimde seni görebilmek için bazı bedeller ödedim ve ancak şimdi karşına çıkabildim Duygu." dedi Mazerun.

       "Şu anda böyle birşeye hazır değilim. Bana zaman verin. Anlamam için ve düşünmem için zamana ihtiyacım var."dedim.

   Tam o anda Mazerun'un yüzü asıldı ve bir anda korkunç bir hal aldı. O yakışıklı adam yüzünde simsiyah damarlar çıkmış bir şekilde gözlerini tamamen siyah kaplamış, sesi değişmiş, bana:

   "Olmaz!"diye bağırdı. O an tek yapmak istediğim şey o kapıdan çıkmaktı ama tüm kapılar, tüm pencereler bir bir kapanıyordu. Oda buz gibi olmuştu. Sedef abisine sakin olmasını söylüyordu ama o asla dinlemiyordu.

    Mazerun beni belimden sarıp gözlerimin içine baktı.

    "Sen benimsin sadece benim. Asla kimsenin olmana izin vermeyeceğim. Sen benim gelinim olacaksın Duygu..! Aksi taktirde...." dedi ve sustu.

       Sadece ona bakıp Mazerun'un yüzündeki değişimi inceliyordum. O kadar çok korkmuştumki ne yapacağımı bilemedim. O an Sedef devreye girdi.

      "Abi yapma, bu aşk için çok emek harcadın, sinirlenip bunu mahvetme." dedi ve bana döndü.

   " Duygu, abim şuan çok sinirli. Cinler sinirlendiğinde onların yanında durmamak gerekir, bilmeden insanların anlayamayacağı olaylar gelişebilir. Gel seni taksiye bindirip eve yollayayım. Ben abimi sakinleştiririm. Sana anlatacaklarım daha bitmedi. Lütfen hiçbirşeyden korkma Duygu."dedi.

      "Sedef nasıl davranacağımı bilmiyorum ama şuan çok korkuyorum. Abinin yüzünü gördüm ve sinirlenince çok korktum. Herşey için zamana ihtiyacım var."dedim.

        Sedef "Tamam, şimdilik herkes sakin olsun."dedi ve beni taksiye bindirip evime yolcu etti. Yol boyunca hiçbirşey düşünemedim. Bugün yaşadıklarımın tüm ömrümü ne kadar etkileyeceğinden habersiz evime doğru yol aldım. Annem kapıyı açtığında çok yorgun olduğumu söyleyip hemen odama gittim ve yatağıma yattım. Ağlamak istiyordum ama olmuyordu. Bundan sonra nasıl yaşayacaktım. Bir cin bana aşık olup musallat olmuştu ve hayatını bana adamıştı. Tamam belki gerçekten yakışıklıydı ve ona karşı ilgim varmış gibi hissediyordum ama ben normalde daha önce bir erkekle değil çıkmak göz göze bile gelmemiştim. Sadece uzaktan platonik olarak birinden hoşlanmıştım ama daha tanışamadan o kişi okulu bırakıp birden ortadan kaybolmuştu. Bir de bu alemden olmayan bir varlığın aşkı ve hatta ileriye gidip "Gelinim olacaksın." demesi beni gerçekten  çok korkutmuştu. Bütün bunları düşünürken uykuya dalmışım.

   Gece su içmek için uyandığımda o simsiyah tanıdık el, o siyah kapşonlu adam Mazerun tam karşımda duruyordu. Elleriyle saçlarıma dokunup hafifçe gülümsedi.

     "Korkma." dedi "Seni sevenden korkma."

     Bense çok korktuğum Mazerun'un gözlerine bakıp:

   "Bir daha beni korkutma olur mu?" dedim.

    Saçlarımı koklayıp:

     "Duygu beni tanımayı dene. Ben seni bu dünyadaki herşeyden çok seviyorum." dedi.

     "Beni kimden koruyorsun Mazerun, neden adamlarından  birini koruma yaptın?" dedim.

       "Benim aşkımı onaylayanlar kadar onaylamayanlar da var. Onlar sana zarar veremesin diye en güvendiğim adamı koruman yaptım. Sana birşey olmasına asla izin vermem." dedi.
 
   Ben korkuları bir kenara bırakıp sadece teşekkür ettim. Mazerunun o anki gülümsemesini aklımdan çıkaramıyorum. Ben o gece o anda yüreğimin ona aktığını hissettim.

        "Duygu ben gidiyorum.İyi geceler"dedi.

      "İyi geceler Mazerun." dedim gülümseyerek.
    
      Biliyorum çok yanlıştı, biliyorum delilikti. Biliyorum herkesin sonu hep acıyla bitiyordu. Bütün bunlara rağmen bende değişen birşeyler vardı. Yüreğimde, gözlerimde, nefes alış verişimde herşeyde değişen birşeyler vardı. Uykuya dalmadan önce farkına vardığım bir tek gerçek vardı, o da bugünün kaderimin değiştiği gün olmasıydı.