hfd 172

430 23 0
                                    

Like i can - sam smith

Niall p.o.v

Op ik en rosie na is iedereen even weggegaan zodat charlie rustig kan wakker worden zonder dat ze nu al weer te veel drukte om zich heen heeft. 'En zo kwam je dus hier ' zegt rosie als ze het hele verhaal verteld heeft. De meeste dingen heeft ze er even uitgelaten maar van de dokter moeten we haar rustig houden. 'Zo , ik ga even wat testjes doen bij je maar daar hoef jij weinig voor te doen ' zegt de dokter als hij binnen komt met wat spullen. 'Oke' zegt ze als de dokter haar bloeddruk begint te meten. 'Hoe voel je je ' vraagt de dokter aan charlie terwijl hij verder gaat. 'Nog wat suf , en keelpijn ' zegt ze. 'Dat is logisch als je 6 maanden hebt geslapen ' zegt de dokter en neemt dan een soort hamer mee naar haar voeten. Aan de linker kant haalt hij de deken wat omhoog en tikt tegen haar voet aan. 'Ja auw , niet zo hard ' zegt ze waar de dokter om lacht. Dan doet hij het rechts het zelfde en wachten we op charlie haar reactie. 'Waarom doet u hem er nu bijna niet tegen ' vraagt ze dan en schrikken ik en rosie alle twee net zoals de dokter. Dit was al waar we bang voor waren . 'Charlie ,je rechterbeen is licht verlamd ' zegt de dokter dan. Rosie huilt en charlie kijkt mij aan terwijl ze met haar hoofd schud. 'Hij liegt , niall ' zegt ze en begint licht te huilen. 'Charlie- ' 'niall hij liegt , zeg het !!' Zegt ze en lijkt ineens veel meer alert dan eerst. 'Charlie het spijt me' zeg ik en ze draait zich weg van mij. 'Wat je linker knie betreft zijn daar wel oplossingen voor en zullen we die in de komende paar dagen wel gaan bekijken ' zegt de dokter en gaat dan zo weg terwijl hij hier een huilende charlie achterlaat. 'Wat is er met me knie 'vraagt ze dan. Waarom laat die dokter ons alles vertellen!! ' je knie is deels verbrijzeld ' zeg ik dan. In haar ogen zie je dat ze langzaam instort. 'Dus ik kan nooit meer lopen ' zegt ze dan terwijl er tranen steeds sneller over haar wangen lopen. 'Jawel, als je sterk genoeg bent zorg ik ervoor dat je bij mijn dokter komt die mijn knie ook heeft gedaan. Het word dan gewoon van titanium gemaakt en je merkt er niks van. Daarna kan je langzaam gaan revalideren en voor je het weet loop je gewoon weer ' stel ik haar gerust. Deze dingen heb ik allemaal al uitgezocht en geregeld voor als ze wakker zou worden. 'Beloof je dat ' vraagt ze dan. ' ik ga er alles aan doen om er voor te zorgen dat je weer gaat lopen , dat beloof ik ' zeg ik en ze knikt. 'Hebben jullie ook nog leuk nieuws te vertellen ' vraagt ze nadat ze gestopt is met huilen. 'Robyn en finley zijn sinds vandaag bij elkaar ' zegt rosie dan. 'Hoe kan het ook anders ' zegt ze lachend. Ze kijkt naar rosie en dan worden haar ogen groot. ' je buik is weg ' zegt charlie geschokt. 'Oja, wacht ik ga haar halen ' zegt rosie en rent de kamer uit. 'Ik heb echt veel gemist ' zegt ze terwijl ze om zich heen kijkt. 'Waar is dat allemaal voor' vraagt ze en bedoelt alle apparaten. 'Nou toen je sliep had je niet bepaalt zin om altijd even goed je hart te gebruiken ' zeg ik en probeer het voorzichtig te doen. 'Heeft mijn hart stil gestaan ?? ' vraagt ze dan verbaasd. Ik knik en ze kijkt me geschokt aan. 'Holy shit he. Ben ik blij dat ik me niks meer herinner van die hele crash ' zegt ze dan. 'Je weet echt niks meer?! ' vraag ik verbaasd. 'Het laatste wat ik weet is dat ik iets voor rosie ging halen , vanaf daarna is alles een zwarte vlek ' zegt ze en dan komt rosie binnen met een slapende zara in haar armen. 'Charlie , dit is zara ' zegt ze en draait zara charlie haar kant op. Met veel moeite steekt ze haar arm uit naar rosie en gaat met een van haar vingers over zara haar handje heen. 'Wat een schatje 'zegt charlie en doet dan langzaam haar arm weer terug naast zich. 'Uhm niall wij gaan weg want wij moeten morgen werken. Charlie we komen morgen terug ' zegt rosie en knikt. 'Ik bel wel een taxi 'zeg ik en rosie knikt. Dan verdwijnen rosie en langzaam de kamer en zijn ik en charlie weer alleen. 'Harry wat van niks toch ' vraagt ze en ik schud mijn hoofd nee. 'Ik wil ook echt niet at hij het weet' zegt ze dan. 'Dat begrijp ik. Maak je nou niet druk om harry. Je moet weer aansterken zodat ik je terug mee kan naar londen ' zeg ik . 'Ik ga niet serieus naar de zelfde stad als waar harry is' zegt ze dan koppig als altijd. 'Hij is verhuisd charlie. Hij woont nu iets minder dan een uur buiten de stad ' zeg ik. 'Maar waar blijf ik dan , nog langer in het ziekenhuis ' zegt ze en zucht diep. 'Misschien kan je gewoon bij mij thuis beter worden , ik heb toch niks anders te doen ' zeg ik en ze knikt. Dan komt er weer een verpleegster binnen die het licht aan doet waardoor charlie haar mond open trekt. 'Uit , nu!!' Snel doet ze het ligt weer uit voordat ze charlie haar temperatuur meet en weer weggaat. 'Volgensmij wil je het licht niet aan'zeg ik nadat charlie diep zucht. 'Het doet pijn' zegt ze. 'Dat snap ik ook wel , alleen zij blijkbaar iets minder' zeg ik en probeer haar op te vrolijken. 'Niet lullig bedoeld , maar moet jij niet weg??' Zegt ze dan. 'Oh shit ' zeg ik en haal snel mijn telefoon uit mijn zak waar ik meerdere gemisten oproepen van paul heb. Snel stuur ik hem een bericht dat ik voorlopig toch nog niet terug ga en zet dan snel mijn telefoon uit. 'Zo, die zal me wel weer haten 'zeg ik. 'Hmm ' is de reactie die ik van charlie krijg. 'Misschien moet je gaan slapen ' zeg ik als ze moeite heeft om haar ogen open te houden. 'Alleen als je blijft. Ik wil niet alleen zijn' zegt ze. Ik knik en dan doet ze haar ogen dicht. 'Weltruste niall ' zegt ze en valt daarna gelijk inslaap.

JUST...don'tWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu