SARE (Tamamlandı)

17

Lütfen bol bol yorum yapın hepsini okuyorum.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Sare

Fotoğrafını gördüğüm adamı düşünüyordu. Kimdi acaba?

Sadece bir tane resmini almıştım umarım farketmezdi.

Saklamak için ped kutumun içerisine koydum. Bence çok mantıklı, hem kimsede bakmaz oraya.

Yatağıma doğru ilerledim. Daha eve gelmemişlerdi.

Yorulmuştum ve gözlerim uyku diye bas bas bağırıyordu resmen.

Tam uykuya dalacakken bir şeylerin düşmesiyle yerimden doğruldum.

Belki Derya düşürmüştür ama hiç zannetmiyorum.

Ayağa kalkıp sessizce kapının oraya doğru geldim.

Berk'in odasına giriyorlardı sanırım.

Kesinlikle tek kişi değillerdi.

Telefonumu elime alıp dolabın köşe kısmına girdim.

Önüme gelen tül perdeler görünmemi engelliyordu.

Titreyen ellerimle telefonu açmaya çalışıyordum.

Aşağıdan gelen çığlıkla iyice panikledim. Bu Derya'nın sesiydi.

Bir gün Berk'e ihtiyacımın olacağı aklıma gelmezdi.

İlk çalmadan hemen açılan telefonla derin bir nefes verdim.

"Ne oldu güze..."

"Berk evde birileri var"

O kadar panik yapmıştımki dizlerim titriyordu.

"Sare korkma tamam mı?"

"Tamam ya sen böyle dedin ya korkmam ben"

"Bir kere terslemesen ölürsün de mi?"

"Aynen "

"Bak ben yola çıktım hemen geleceğim sen odanda kal"

"Berk , Derya aşağıda"

"Sare sakın odadan çıkma çiçeğim hemen geliyorum"

"Çabuk gel"

Son söylediğimle güldüğünü hissettim ama bir şey söylemedi.

Telefonu kapatmamıştı böylesi kesinlikle daha iyiydi.

Bu adamlar bu kadar korumayı nasıl atlatmışlardıki?

Adım sesleri yaklaşıyordu.

"Berk! Geliyorlar sanırım"

"Şş yetiştim güzelim sakın korkma"

Kapımın açılma sesiyle gözlerimi sımsıkı kapattım.

"Küçük Sarecik hadi ortaya çık, burada olduğunu aşağıdaki kadın söyledi bile"

Sensin be küçük.

Kimdi bunlar?

Tam ayak sesleri dolabın yanına gelmiştiki silah sesleriyle gözlerimi açtım.

Gelmişti sonunda.

Adam geriye doğru sesleri anlamak için dönmüştü.

Fırsat bu fırsat dolabın yanındaki vazoyu alıp kafasına geçirdim.