ATRÓMITOS ORGÁNOSI #2 : BOMBER (COMPLETED)

CHAPTER 26

"Why not?" I asked.

"Nothing. Ang weird lang dahil mas sumaya ka after mong hawakan cellphone mo," may halong pagtatampo niyang usal.

Mahina akong humalakhak. "Wala akong lalaki," iyon nalang ang sinabi ko para pagaanin ang loob niya.

He sighed and glanced at me. "I love you, bae."

Tulad ng palaging nangyayari ay ngiti lang ang isinagot ko sa kanya. Napag-isipan ko na rin ito kanina. Siguro ay panahon na para pagbigyan ko ang relasyon namin ni Jairon. Maybe later after our date... I'll confess my feelings too.

Itinuon niyang muli sa kalsada ang atensyon, nakikita ko ang lungkot at pagkabigo sa kanyang mga mata na pilit niyang ikinukubli. Gustuhin ko man na pawiin agad 'yon ay pinili ko munang maghintay. Aaminin ko ang lahat pagkatapos ko siyang ipakilala sa mga kaibigan ko.

Halos mahigit tatlong oras din bago kami nakarating sa gusto niyang destinasyon. Narito kami ngayon sa isang resort sa Batangas. Maganda ang palagid. Ang asul na dagat, ang malinis na kapaligiran, ang mabeberdeng halaman at iba't ibang kulay ng mga bulaklak. Hindi ko tuloy maiwasan na hindi magalak sa pakulo n'yang ito. Ibang-iba kasi ang diskarte niya ngayon kumpara sa mga nagdaan naming date.

"Like it?" he asked as he snaked his arms around my waist.

Nakatayo ako habang nakatanaw sa malawak na dagat. S'ya naman ay nasa likuran ko habang nakayapos sa 'kin.

"Hmmm. I love it," nakangiting pagtatama ko saka siya tiningala.

Ngumiti rin siya pabalik at inilagay ang takas kong buhok sa gilid ng aking tainga. "I am glad that you love it. Let's go?" he invited.

Tanging tango lang ang isinagot ko at nagpakaladkad sa kanya papapasok. Sa ambiance palang ng lugar ay alam kong may pagkasosyal ang resort.

Nagtungo si Jairon sa reception area at inasikaso ang mga kakailanganin namin. Pagkatapos ng ilang minuto ay tuluyan na kaming nagpunta sa 'ming deluxe suite.

"Overnight ba tayo rito?" usisa ko habang inaayos ang mga gamit ko.

Napakamot siya sa kanyang batok at alanganing tumingin sa 'kin. "Kung pwede sana kahit... two days?" kagat-labing wika niya.

Napangiti ako dahil sa kanyang kilos. He looks like a kid, cute.

I wonder why destiny brought him in my life. We are totally opposite; he's innocent while me? What should I call myself? A killer?

Aaminin kong natitigil ako ngayon sa pag-obserba sa kalaban ko. Masyadong natutuon kay Jairon ang atensyon ko na pati ang paghihiganti sa kalaban ay napabayaan ko na.

Somehow, there's a little space in my heart that I want to be better. For me to deserves someone like him, but I really need to gave my sister the justice she should have.

"Okay," nakangiting sagot ko.

Nangningning ang mga mata niya sa tuwa at mabilis na lumapit sa 'kin para patakan ng halik ang labi ko. Hindi ko tuloy naiwasang humalakhak. I pinched his nose then stared at his eyes.

"Are you happy?" I asked.

"More than happy," he answered with a nod then leaned closer to my face, giving me a passionate kiss.

Agad nag-init ang katawan ko sa halik na ibinibigay niya. Hindi ko alam kung bakit nitong mga nagdaan ay napapansin ko ang pagkakahilig ko sa pagtatalik. I really like our body being intimate with each other.