Win you back

11.1K 181 60
                                    

Back at one by Brian Mcknight



Mika



"Potch sure ka bang hindi tayo papatingin kay Dra?" Ulit ni Mama sakin. I don't want false hopes anymore. Sasabihin lang naman sakin ni Dra na baka kaya ako delayed kasi wala lang, paasa lang. Malulungkot lang ako.



"Hindi na Ma. Okay naman na ko." I gave my Mom a big grin to assure her I'll be fine. Lately, siguro dahil na din sa emotional stress lagi akong inaantok.

"Sa kwarto lang po ako." Paalam ko, thank God for volleyball break hindi na tatagtag ang katawan ko. I went inside my room, as usual once I stepped inside my room there was a hint of longing. I missed Kiefer so much.



I laid down, my hands covering my eyes. Naalala ko yung phone kong hindi ko pa muling nahahawakan, magtatatlong araw na. Natatakot kasi akong malaman na it's been almost three weeks pero hindi pa din ako kinakausap ni Kiefer maski sa texts.



I reached for my phone inside my side drawers. Hindi ko mapigilang kabahan, umaasa na sana. Sana naman maging maayos na kami.



I opened my phone pero drain na drain, I looked for my charger and plugged it in. After a few minutes it lit up and a notification popped up.



A text message from Kiefer. Tears came falling down my eyes, walang tigil parang gripo. He sent it last night, pero bakit hanggang ngayon wala pa siya?

What happened to getting me back?



Kiefer



Kanina pa ko parang trumpong pabalik balik at paikot ikot sa loob ng bahay, bihis na bihis.



"Ako nahihilo na saiyo Kiefer." Sita ni Manang na nagwawalis. Naawa tuloy ako, di ko napansin na kanina pa niya sinusundan kung saan ako dahil naglilinis siya at nadudumihan ko ang winawalisan niya.



"Manang pasensya na po." I'm nervous as fuck. Kaninang umaga palang iniisip ko na ang mga bagay na sasabihin ko kay Mika. How I'll ask for her forgiveness and acceptance. Kung paanong pauuwiin ko siya sa bahay.



I already ordered her favorite comfort food, dadaanan ko na lang mamaya kapag desisido na ako na kaya ko na siyang harapin. I also asked my favorite florist to arranged the most beautiful bouquet for her, as if she's pond of flowers.



"Mika, unang una patawarin mo ako. Gago ako, I'm sorry." "Mali mali eh, mukhang gago lalo eh." I argue with myself. Naglakad ulit ako papunta naman sa garden.

Us HappenedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon