Ik kan je niet uitstaan! [Deel 1]

25. Wie had dat gedacht?

  © Mari_em

___________________________________________________________

                                                               Dave

'Hmmm.... nee'

Een straaltje licht glipt er tussen mijn wimpers door wanneer ik mij omdraai en op mijn buik kom te liggen. 

'Op de fiets...'

De dekens voelen heerlijk over mijn lijf, mijn naakte lijf. Ik kan wel eeuwig liggen in deze warme cocon die ik van de deken heb gemaakt. 

'....twee.... nee .... drie....'

Herinneringen aan vannacht herstellen zich langzaam in mijn hoofd en er ontstaat een schuine glimlach op mijn gezicht.

'zwak... voorwerp....'

Wat hoor ik?

Ik til mijn hoofd op en kijk opzij. Een wirwar van lange donkere haren ligt verstopt tussen de dekens en kussens. Anne ligt precies hetzelfde als ik net lag en ergens vind ik dat aandoenlijk. Ze is in haar slaap aan het praten, maar ik kan niet echt opmaken waar ze het over heeft. Zonder haar wakker te maken trek ik de dekens iets van haar af zodat haar schouders ontbloot komen te liggen en ik haar gezicht kan zien.

Ze ligt er zo tevreden bij... een totaal contrast met hoe ik haar de afgelopen weken heb leren kennen. Wat vooral pissig en boos was, nu ligt ze hier alsof... tja... alsof ze hier wil zijn. Een tijdje blijf ik naar haar gezicht staren en zie dat ze een beetje met haar mondhoek trekt. 

Alleen vraag ik mij wel af, wat betekend dit nu allemaal? Vind ze mij ook leuk? Waarom voel ik mij nerveus?

Ik ga recht op zitten en rek mij uit. Krabbend op mijn buik kijk ik weer naar Anne. Wie had dit toch kunnen bedenken?

Ik stap uit bed en trek een joggingbroek aan. Het lijkt wel of er een orkaan door de kamer is gewaaid. Overal liggen kledingstukken en spullen op de grond als een soort "crime scene". In mijn hoofd zie ik weer hoe ik alle spullen van de ladekast afsmeet en haar er op zette, helemaal naakt. Er verschuift iets in mijn joggingbroek en ik zucht... 

Oma onderbroeken, Oma onderbroeken, Oma onderbroeken........ Oliver op Tom zijn 25e verjaardagsfeest die in de voorraadkast stond te zoenen met Mara... of Mark zoals wij hem drie jaar daarvoor nog konden... 


'Werkt elke keer,' denk ik tevreden bij mijzelf. 

Nadat ik naar de toilet ben geweest vraag ik mij af of ik even zal gaan roken. Ik ben geen fanatiek kettingroker maar merk dat het de laatste tijd wel steeds meer word. Om mijzelf te bewijzen dat ik het niet nodig heb en om dat ik weer in bed wil kruipen loop ik terug naar de slaapkamer.

Ze ligt nog steeds in de zelfde houding. Ik trek het gordijn iets open en een straaltje licht valt precies op haar lichaam, waardoor haar haren een mooie glans krijgen. Mijn camera ligt op het nachtkastje en ik pak hem behoedzaam op zodat ik haar niet wakker maak.
Ik ga in de kuipstoel tegenover het bed zitten en maak een paar foto's van haar. Wanneer ik op het schermpje aan het kijken ben of ze gelukt zijn hoor ik haar wakker worden.  Ze kijkt mij door haar wimpers aan en maakt dan een kreunend geluid. 'Moet het?' zegt ze slaperig en duwt haar hoofd verder in de kussens. 

'Mooie momenten moet je altijd vast leggen,' antwoord ik en leg mijn camera naast mij neer.

Ik sta op, loop naar het bed en kijk haar glunderend aan. Zij draait zich om en leunt op haar ellebogen waardoor ze iets om hoog komt te zitten. Met een hand wrijft ze wat haren uit haar gezicht. Als ik op het bed naar haar toe kruip zie ik de pret in haar ogen. Ze wrijft de slaap uit haar ogen en krijgt een ondeugende glimlach op haar gezicht. De herinnering van gisteren komt dus ook weer bij haar terug.