HUMAKBANG agad siya papasok sa elevator. May meeting sila kasama ang mga managers nila sa may Palazzo. Kakatapos lang niya mag-lunch at mala-late siya. Hindi niya kayang makita sina Kris. Nakokonsensya siya kasi feeling niya may kasalanan siya sa mga ito.
Papasarado na ang elevator ng pumasok si Brian. Naalarma siya ng makita ang lalaki. Kaswal na kaswal ang suot nito. Yuyuko pa sana siya para di siya nito makita. Pero sinong niloloko niya? Silang dalawa lang dun. Sumiksik siya sa sulok lalo na nang maramdaman na nasa kanya na ang atensyon nito.
"Walang dahilan para katakutan mo ako, Shamcey. I'm not going to bite you." sabi nito sa kanya. Tumingin lang siya dito. Di niya alam kung paano na niya ito sasagutin o babarahin. He's the boss! Ang gaga na niya kung babarahin niya ito. Manganganib siya sa trabaho niya. Pero di ba kasasabi lang niya na handa siyang magresign?
"Sorry," sambit niya.
"For what?"
"For everything that I've done."
Napatitig ito sa kanya. Parang di makapaniwala.
"Echos lang, Sir." Nag-peace sign siya dito. He frowned at her. Gaga talaga siya. Mukhang di pa man siya nagre-resign, mapapatalsik na talaga siya.
"Pero sorry talaga kung may kasalanan man ako sa 'yo, Sir. Aaminin ko na may kasalanan talaga ako sa 'yo. Lalo na kagabi.. That was rude of me. Sana wag nyo tanggalin ang mga kasamahan ko po?"
"Unang-una, hindi pa ako senior citizen."
"Sige po.. I mean, sige, Sir."
"Pangalawa, walang dahilan para tanggalin ko sila. Hindi pa naman nila ako kilala. Nakahingi na sila ng apology sa nangyari kahapon. But it was no big deal for me."
Nakahinga siya ng maluwag. Atleast, mapagpatawad ito.
"Salamat naman kung ganon. That it was no big deal for you.. So, kasali ba ako doon?"
"No."
Natikom niya ang bibig. Mayabang na umangat ang kilay nito sa kanya. "Marami tayong dapat pag-usapan, Shamcey. Mga dapat natin i-settle kaya big deal 'yong sa 'yo."
"Sir, maganda naman 'yong performance na ipinapakita ko." Kinabahan na tumawa siya at di na tumingin dito. Lumapit sa kanya ang lalaki. Tinitigan siya nito ng matagal.
"Umpisahin natin ang usapan sa pagtawag mo sa pangalan ko lang pag tayo ang magkausap."
"Sir Brian."
"Mali." Inilapit nito ang bibig sa kanyang tenga. Nagtaasan ang mga balahibo niya sa leeg. "It should be Kiefer to you."
Alam niya. It's Brian Kiefer Montejo. Ngayon lang niya nalaman. Kung hindi pa dahil sa nangyari, hindi nila aalamin kung sino ang anak ni Mrs. Montejo.
Nahihirapan siyang huminga. Seriously? Nilalandi talaga siya nito sa mismong elevator? Napatingin siya sa CCTV. Nababahalang lumayo siya.
"May CCTV, sir."
"Isang Sir mo pa, hahalikan kita." nagbibirong sabi nito. Biro man iyon, sa itsura nito, sigurado siyang tototohanin nito 'yon.
Napasinghap si Shamcey. Hindi lang dahil sa sinabi nito, kundi sa biglang naramdaman ang pagtigil ng elevator. "Shit."
Wala pa siya sa floor na lalabasan.
"Looks like we're stuck here." may tagumpay sa boses ng lalaki.
"Seryoso ka ba? Di ka natatakot mamatay?"
"Kung mamamatay ako, kasama kita.. Di man kita natikman, atleast may till death do us part agad?"
"Hindi ba ako lugi non?"
