-Hopeloos.

Hoofdstuk 29: Strandfeest.

Maiky, maiky, Maiky toch. Niet te geloven. Alles was een. groot. misverstand. Uiteindelijk hebben Maik en ik een hotelletje gepakt, waar we de nacht hebben doorgebracht. Maik in een bed, ik op de bank. Ik wou niet naast hem liggen. Hoe graag hij me ook dood wou knuffelen, nee. Niet vandaag. De volgende morgen hadden we ontbeten, in de zee gezwommen, en geluncht. Voor ik het wist was het al weer avond. Maik en ik zaten rond een heel groot kampvuur, op het strand, met 10 andere mensen. Een jongen, genaamd Freddy, speelde gitaar en hij zong erg goed. Bruin 'Bieber' haar, bruine ogen, heel gespierd.. Surfer typje dus. Net zoals Alex..

Ik pakte mijn telefoon uit mijn broekzak, en ja hoor. 3 smsjes. De eerste was van Rachel.

"Schatje, slecht nieuws! TREY ZIT VAST! Ik snap het niet! o: HOE KON DIT GEBEUREN?!?! Xoxox Rachel. Ps Met je vader is alles goed, hij geneest snel. geen idee waar Maik is.. Sorry."

Ik zuchtte. Ik moest haar toch echt een keer uit gaan leggen wat er was gebeurd deze afgelopen paar weken. Anyways, ik opende het 2e smsje. Alex..

"Oh? Dus je gaat me negeren? GOED! Rot maar op. Ik hoef je nooit meer te zien, wij zijn klaar. "

Hmm. Waarom boeide me dat nou even helemaal niks. Ik glimlachte. 3e smsje, ook van Alex?

" Kelly, sorry van wat ik net schreef.. ik meende het niet. Ik maak me zorgen, ik mis je, waar ben je, is alles oké? xxxAlex. "

Wat een zielig persoon. Zou ik terug smsen, of niet? Ik dacht na. Toch maar doen. Gewoon om wat dingen duidelijk te maken.

" Alex,

Je hoeft je geen zorgen te maken. buiten het fijt dat jij me helemaal kapot hebt gemaakt, is alles oké. Missen zal je me, want je ziet me inderdaad nooit meer, Ik ben nu bij Maik. Je betekent niks meer voor me.

Thanks voor al de pijn, kheb het niet nodig gehad maar toch bedankt.

C-ya never again. xoxKellyy "

Mwahaha. Duivels was ik. Duivels zeg ik je.

'Kelly?' Wakker schrikkend uit mijn dagdroom keek ik Maik aan. 'Wat?' Maik zuchtte. 'Heb je dan niks meegekregen?' Ik schudde voorzichtig met mijn hoofd. Alweer zuchtte hij. 'Ok.'

Ok? Was dat zijn antwoord? Ok. Niet eens eens oké, nee gewoon Ok. Hoe droog..

'We slapen vanavond bij Freddy.' Hij dronk een slok bier en wees naar de jongen die gitaar speelde. Zachtjes knikte ik. Een steek scheurde door mijn hoofd. Te, veel, alcohol gehad.. Ik wreef met mijn linkerhand over mij slaap heen. Minder werd het er niet op. Ik knipperde, waardoor ik duizelig werd. Even liggen zou wel goed doen. Ik ging op de handdoek liggen waar ik eerst op zat, en keek naar de sterren, die trouwens weer prachtig waren vannacht. Ik voelde dat er iemand naast me kwam liggen. 'Hey.' Zei hij lachend. Ik keek naast me. Daar lag Freddy. 'Hooi.' zei ik zachtjes. Even was het stil. 'Dus wat brengt jou hier?' Vroeg Freddy starend aan me. Ik slikte. 'Lang verhaal.. Ik ben hier met Maik.' Zei ik zacht. Freddy's gezicht lichtte op. 'Dus jij bent Kelly?' Ik knikte. 'Jaaaaa, jij bent dat meisje waar Maik naar opzoek was hé!' Ik keek hem verbaasd aan. 'How do you know?'

Wat was er weer mis met mijn hersens om dat in het engels te zeggen. Ach ja. Hij was niet achterlijk, dus hij zou het wel begrijpen. Achterlijk. Achterlijk.. Even gniffelde ik. Ja. Alex was achterlijk. Ik snapte het nogsteeds niet. Waarom maakte hij zich zo druk over dat woordje, ik bedoel.. Hij noemde me een hoer, wat denkt hij wel niet.

'Ja en toen waren jij en Maik hier.' Freddy keek me lachend aan. Shit! Weer niks meegkregen! Waarom hersens, WAAROM?! Met een nep glimlach keek ik hem aan. 'Uhu.' Hij gniffelde. 'Je hebt er niks van meegekregen of wel soms.' Geschokt keek ik hem aan. Kon hij mijn gedachten lezen? Oke, of hij weet wanneer ik nep lach.. Zachtjes knikte ik van niet. Ik keek naar zijn hand, die op de mijne lag. Wat? Waarom.. Ik trok mijn hand terug en ging rechtop zitten. 'Dus.' Zei ik snel, om een stilte te onderbreken. 'Jij speelt gitaar.' Verward keek ik naar het kampvuur, waar een paar mensen omheen danste. De muziek stond aan, een of andere house remix stond op. Avicii: Levels, om precies te zijn.

'Ja, Gitaar en Piano.' Ik keek naar achter, om zijn gezicht te kunnen zien. Hij lag onderuit gezakt, leunend op zijn arm. 'Piano?' Hij knikte, en ik glimlachte. Hij duwde zich omhoog, en legde zijn hand op zijn blote bovenbeen. Ik droeg een zwart tanktopje, met een Rood Chanel teken, een spijker shortje, en een rood paar vans. Wat moest ik doen, zijn hand van me af duwen, of gewoon laten liggen.. Misschien als Maik het zag, dat hij er iets van zei. Roekeloos keek ik om me heen. Waar was Maik?!

'Wie zoek je?' Vroeg Freddy. 'Ehhm. Maik. Waar is hij?' Freddy keek om zich heen. 'Geen idee.' En hij schoof dichter bij me. Hij was zeker een kop groter dan mij, net zo groot als Maik. Hij legde zijn arm achter me. We zaten als een stelletje. Maar.. Dat waren we niet, dus waarom zaten we zo?!

'Dus Maik en Jij..' Hij keek in mijn ogen. 'Stelletje?' Ik grinnikte. 'Waren..' Knikkend keek hij me nogsteeds aan. Ik keek terug naar hem. De meeste kijken dan weg maar hij bleef gewoon kijken. 'J..je hebt mooie ogen..' Stotterde Freddy. Waarom stotterde hij?! Hij is toch niet verlegen nu. 'Dankje.' Zei ik heel spontaan en lachend. Veeeeel te vrolijk, over duidelijk. In de hoop dat hij me eng vond en afstand nam, Maar inplaats daarvan, kwam hij steeds dichterbij! Ah shit?! Wat nu? IEMAND, HELP!

Ineens werd ik meegesleurd. God zei dank! Ik werd aan mijn arm meegetrokken. Maik had me weer eens gered. Ik zwaaide nog even naar Freddy, en liep lief mee. We liepen van het strand af. Ik lachte. Toen we achter een huisje stilstonden zei ik: 'Maik, god zei dank je kwam net op tijd!' Hij keek me aan terwijl hij een stap maar voren deed. Zijn gezicht kwam in het maanlicht tevoorschijn.

AW MY GOD!

Dat was Maik niet! Dat was..

Voorzichtig slikte ik. '..A..Alex?...'