Ik kan je niet uitstaan! [Deel 1]

14. U heeft het recht om te zwijgen.

  © Mari_em

___________________________________________________________

                                                               Dave

Na een heftige confrontatie op de gang knal ik de deur dicht en wals boos heen en weer door mijn eigen gang. Wat denkt ze wel niet! Zij zit MIJ steeds te verleiden en niet andersom!!! Met doorschijnende hemdjes of korte jurkjes en dan heeft ze nog het lef om te zeggen dat ik...!!!! Man wat haat ik haar!!! 

Met moeite had ik dat weirde stel de deur uit kunnen werken gisteren. Wat was ik verbaasd toen ze daar ineens in haar rare latex pakje stond, waarvan ze een matchend onderbroekje aan had. Haar man was inmiddels iets meer recht op gaan zitten en zat ons verlekkerend aan te kijken. Ze kwam op mij afgelopen en legde haar beide handen op mijn borst. Dat leek mij uit mijn schok toestand te halen en ik stapte een paar passen naar achteren.

'Sorry maar hier ben ik dus niet voor in! En ik wil dat jullie nu vertrekken voor ik de politie bel!' Ik ondersteunde mijn woorden door boos naar de deur te wijzen.

Wat een lef hebben deze mensen zeg!

De vrouw keek verbaasd naar haar man en zei iets tegen hem in het Chinees. Waar was mijn telefoon?! Meneer Huang stond op en antwoordde wat terug naar haar. Naar mijn opluchting begon ze haar kleren weer aan te trekken. Ze knikte beschaamd naar mij en liep met een gebogen hoofd naar de gang. Meneer Huang begon te praten en ik was verbaasd dat hij wel zo vloeiend Nederlands klonk, want ik had hem de hele tijd nog niet horen praten.

'Het spijt ons. Ik hoop dat u onze vergissing kunt vergeven. Wij waren verkeerd geïnformeerd over uw voorkeuren.'

'Verkeerd geïnformeerd? Over wat? Door wie?'

De man loopt naar de gang en draait zich weer terug naar mij.

'Jonge mevrouw Mulder had ons er op gewezen dat u aan haar had aangegeven zeer veel interesse te hebben en u van een directe aanpak hield.'

Woedend beet ik op mijn onderlip. Ik had zin om een gat in de muur te slaan, maar dat zou zonde zijn van al het werk wat we gedaan hadden. Ik denk niet dat Phil het erg zou waarderen, hij is nog al trots op de dingen die hij doet. Dus in plaats daarvan kneep ik hard in mijn vuist terwijl ik probeerde te glimlachen naar meneer Huang die mij nu iets angstiger aan keek. 

'Het geeft niks. Het was een miscommunicatie.'

Hij knikte vriendelijk en liep snel naar buiten. Pas toen de deur dichtklapte liet ik mijn woede weer naar boven komen. De kleine...sneaky! Woedend liep ik naar de keuken en steunde op het aanrecht. Ik dacht dat ze klaar was met andere mensen te gebruiken voor haar spelletjes, maar nee ze gooit het zelfs een tandje omhoog!

Ik had er bijna de hele nacht over liggen malen. Even had ik er aan gedacht om weer s' nachts bij haar aan te bellen en haar flink de waarheid te vertellen. Ik heb dat niet gedaan omdat ik eerlijk gezegd te lui was om uit bed te komen. Toch vond ik dat ik nog wel iets tegen haar erover moest zeggen. Ze moet echt stoppen met andere voor haar spelletjes te gebruiken, straks krijg ik echt een hele foute naam bij mensen. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten. Net zat ik in mijn raamkozijn bij een open raam te roken. Ik keek een spannend programma en had geen zin om naar het balkon te lopen. Beneden hoorde ik een auto aan komen en mijn hoofde draaide automatisch om te kijken wie het was. 

Een zwarte Renault stopte bij het appartement en mijn woede laaide meteen weer op. Daar zat mijn buur-heks lekker te knuffelen met een of andere nerd! Nog mooier! Mij van alles laten mis lopen en zelf een beetje gaan zitten flik flooien. Boos sta ik op en druk mijn sigaret uit in de asbak. Wanneer ik in de hal ben ga ik op de trap zitten. Daarna volgde een heftige woorden wisseling.