CAPTIVATED BY TYRONE GREENE (TV Movie Adaptation & Published under Pop Fiction)

Chapter 25.2.2

CHAPTER 25.2.2

JORDAN's POV (CONT.)

"Alam na ba ng parents mo na nagkabalikan tayo?" nag-aalala ko pang tanong. Natatakot pa rin ako sa magiging reaksyon nila. Kahit na parang nakita kong balewala lang kay Kirsten ang nangyari ay hindi ko pa rin alam sa parte ng parents nila. At kahit pa sinabi ni Ty na tanggap ako sa kabila ng pagiging anak ako ng lalaking nagtangkang pumatay sa kanila ay hindi ko pa rin maiwasan ang mag-alala. Paano kung ilagay ko na naman sila sa alanganin?

"Uhummm..." Bahagya pa siyang tumango. "I'll bring you to a family dinner this week."

Natahimik ako sa kanyang sagot. Kinakabahan ako. Pero sana matanggap pa rin nila ako sa kabila nang pang-iiwan ko sa anak nila. Sana.

Banayad niya akong kinabig sa batok at agad na sinakop ng labi niya ang labi ko. Hindi ko alam kung pagsasawaan ko ba ang paghalik na iyon ni Ty dahil sa totoo lang ay masyadong nakakaadik.

"Jeez, Mahal ko..." aniya habang panay ang haplos sa aking mukha. "I will never get enough of you."

"Namamanyak ka na naman!" Banayad ko siyang tinampal sa braso at napahalakhak naman siya.

"As much as I wanted to make love with you right now, I have a lot of things to do." Napabuntong-hininga pa siya. "Kaya nga ba hindi kita makuhang personal secretary ko dahil paniguradong babagsak ang kompanya dahil baka ikaw na lang ang atupagin ko!"

"Siraulo!" Tama siya, hindi talaga puwede dahil kahit naman ako ay hindi ko magagawang magpaka-professional palagi. Baka tulad niya ay namamanyak na rin ako. Susme, hawang-hawa na ako sa pagiging pervert niya. "'Wag masyadong seryoso at masungit. Natatakot mga empleyado mo sa'yo," pasimpleng sermon ko pa.

Umiling lang siya at wala namang sinabi. Mabilis ko siyang hinalikan ulit sa labi bago tuluyang lumayo sa pagkakakandong niya.

"I'll see you later, Mahal ko," sabi ko pa.

"Most definitely, Mahal ko," sagot naman din niya sabay kagat nang mariin sa kanyang labi.

Noon na ako naglakad palapit sa pinto at napabaling lang ulit ako nang marinig ang pagtikhim niya.

"W-what-?" Kumunot ako at nakakaloko lang siyang ngumisi.

"You look so perfectly fine with that fitted skirt. I want to run my hands over them," pilyong sabi pa niya. Ang manyak talaga!

"Heh!" Nakangiting umirap ako at malakas lang siyang humalakhak. "I love you."

"I love you more..." aniya kasabay nang pagkabig ko sa pinto pasara. Wala pa ako sa sariling napahawak sa tapat ng aking puso at pigil na ngumiti. I am so in love with him. Tangna lang.

Mabilis na lumipas ang buong araw at halos hindi kami magkita ni Ty. Sa labas nga rin siya nag-lunch at may kausap lang daw siyang importanteng kliyente. Kitang-kita ko ang stress sa kanyang mukha at naawa talaga ako sa kanya. Alam ko naman na nahihirapan siya sa pagma-manage ng company, pero siguro nga ay ayaw na lang din niyang idamay pa ako kaya hindi siya nagku-kwento.

After office hours ay hindi pa rin siya dumarating. Tamang nag-text siya sa akin at ipapasundo na lang muna raw niya ako sa isa sa mga bodyguard niya na Joel daw ang pangalan. Kinontra ko siya dahil sa totoo lang ay kaya ko naman ang sarili ko. At tsaka sino ba si Joel? Hindi ko pa nga siya nakikita sa buong talang buhay ko. Kung sabagay, sa pagkakaalam ko ay ayaw ni Ty na masyadong visible ang mga bodyguards niya parang tulad ni Kirsten, pero nasa paligid lang sila.

Paglabas ko sa lobby ng building ay may sumalubong kaagad sa aking lalaki na hindi naman din katandaan ang edad, pero malaki ang pangangatawan at aakalaing galing sa army. Blanko rin ang ekspresyon na akala mo robot.