EPILOGUE
rowena's pov
"walangyang yan wena,, 3ng taon mo na yang new year resulution mo, di mo nman na tutupad sus" napasmirk na lang ako nung napansin ko na sinisilip pala ni ivy ung halos taon taon kong ginagawa simula ng umalis si mike, masama ba na nag momotivate ako sa sarili ko? eto na nga lang ung pinang hahawakan ko na feeling ko makakayanan ko ung pagkawala ni mike
"hahahaha last na tong taon na to tol pwamis" sabi ko sabay tiklop nung papel, nakakatawang isipin na halos tatlong taon na akong gumagawa ng new year resulustion na hinde na ako babalik sa beach kung saan ako iniwan ni mike, madalas pa din kasi akong pumupunta dun at umaasa na baka sakali makita ko ulit si mike, na baka bumalik na siya
"ay naman tol yan din ung sabi mo sakin last year" natawa na lang ako nung nag wave si ivy sakin at nauna ng umalis, assignment kasi namin na gumawa ng new resulution, at kagaya ng ginawa ko nung nakaraang taon, nag bago man lahat pero ung "hinde na babalik sa beach" ung hinde ko maalis sa listahan ko
mahirap para sakin ung pag alis ni mike, lalo na nung nalaman ko ung totoong dahilan niya kung bakit siya nag kaganun, naiintindihan ko na ngayon, kahit oa sabihin ng iba na wala akong kasalanan sa pag babago ni mike, alam ko na ako ung may malaking parte kung bakit nagkaganun si mike.
nung unang taon na wala si mike, sinisisi ko ng husto ung mga tao na asa paligid niya, sila lang nman kasi nakakapansin ng pag babago ni mike, ako masaya ako bsta kasama ko lang siya, ayun pala ako lang may kasalanan nun dahil sa masaya ako na nag babago siya, pinag patuloy lang niya, nakakahiya na lagi kong sinasabi na mahal ko si mike, pero ni minsan pala hinde ko inalam kung ano ung nararamdaman niya
ivy's pov
"tabssssssssssssssssss!!" napahawak ako sa dibdib ko nung buglang sumulpot si kurt sa likod ko, di ko kasi inaasahan na dadating si ngayon, ang alam ko kasi kasama niya magnewnew year ung pamilya niya, gusto nman niya ako isama peo nahihiya pa din ako kahit pa tangap na nila ako kahit pa ano ako, hinde ko nga alam bakit ganito pa din ako kahit alam na nman nila kung sino si totoong ivy
"tinggggggggggggggggggggggggggggggggg ko" inakap ko si kurt ng sobrang higpit, ung akap na kahit kailan hinde ko pa nabibigay sa kanya,, sa tagal kasi ng panahon na ako si ivy na walang kwenta tangap pa din niya ako, kahit pa kagaya ako si mike na imperfect pero tangap ng mahal ko, ang pinag kaiba lang nmin, siya nag tago ako hinarap ko lahat khit pa hinde ko alam kung magiging ok ba lahat kung sino ako talga o hinde''
"hinahanap ka ni mama, tabs sinabi ko nman na bc ka pero alam mo nman si mama makulet" aaminin ko kaya ako ngayon asa labas ng bahay namin kasi umaasa ako na susunduin ako ni kurt, at sa kada iisipin ko na susunduin niya ako, hinde niya ako binigo
"hahaha ready na ako o" sabi ko sabay dipa ng kamay ko para makita niya na kahit nag iinarte ako na ayokong sumama sa knila e talgang pinag handaan ko, sabagay iabang ivy na ako ngayon, kahit mataba pa din ako, meron na akong maraming self confidence, salamat na lang sa mahal kong si kurt
alam kong madami pa kaming dadaanan ng taong mahal ko, kagaya nila rowena at mike hinde din ako sigurado sa kalalabasan ng story namin ni kurt, hinde pa din nman kasi dumdating ung sinasabi nilang bagyo sa relasyon namin, pero isa lang sigurado ko, kahit anong magyari hindeng hinde ko papakawalan ung nag iisang tao na tinangap kung sino ako
bert's pov
"happy new year magandang binibini" bati ko kay rowena, salamat na lang din at nakita ko siya ngayon, dahil alam ko nman na kada matatapos ang taon lagi siyang wala sa bahay nila
"o bert bukas pa handaan dito sa bahay" sabi ni rowena habang inaayos ung gamit niya, pupunta na nman ata siya sa beach, alam ko naman e, halata naman na hanggang ngayon iniintay pa din niya si mike, kahit sa loob ng 3ng taon wala siyang balita kay mike, kung babalik pa ba si mike wala kahit isa samin nakaalam
