"I'm not hungry, Ms. Salamat. Thank you for your concern."
"But ma'a--"
*toot toot toot*
I sighed.
Ano bang tingin nila sakin? Bata? Alagain?
I'm 21. 21 years old. At CEO ako ng Santiago Realty Inc. Oo, CEO ako. E bakit parang tinatrato nila ako na akala mo nawalan ako ng taong importante sakin?
Huminga ako ng malalim. Inhale, exhale. Inhale, exhale. Inhale, exhale. Magiging okay ako. Okay naman talaga ako.
Kaya mo yan Kath. Kaya mo yan. Kaya mo yan.
Napahawak ako sa puso ko at napapikit. Okay ako... Okay ako... Okay ako...
Bumuntong-hininga ako.
Kahit anong pilit kong kumbinsihin ang sarili ko na maayos na ko. Hindi e. Wala talaga.
Hindi ako okay.
Dumilat ako at napatingin sa calendar na nasa table ko.
October 2013.
I sighed.
It's been a year, Daniel.
Di mo na natupad yung pangako mo sakin.
Sabi nila, kapag nagmahal ka, ibibigay mo ang lahat para sa taong yun. Magsasakripisyo ka. Gagawin mo ang lahat para mapasaya siya. Kahit alam mong masasaktan ka in the process.
Ganun naman talaga pag nagmahal ka diba? Hindi ka nanghihingi ng kapalit. Basta, mapasaya mo lang ang taong mahal mo, masaya ka na. Basta, maiparamdam mo ang pagmamahal mo sa taong mahal mo, kuntento ka na.
His Personal Wife - Epilogue - Prologue.
Magsimula sa umpisa
