Who you love

25. Sweetest downfall

"Why didn't you marry her?"

I was biting my lip while Hermes played with my her. We were inside the bathtub. Nakabaon kaming dalawa sa ilalim ng mga bula. My body was against him. I looked at him. Nakatingin lang din siya sa akin na para bang ako lang ang mahalaga. Naisip ko kasi ang sinabi ni Nita kanina --- na hindi daw kayang ibigay ni Hermes ang salitang kasal sa kahit na sinong babae dahil hindi siya katulad ng iba. Medyo naiintindihan ko si Nita sa bagay na iyon. Ganoon kasi ang Hermes na nakilala ko pero bago ko pa malaman noon ang dahilan sa likod ng ugali niya. I realized that Hermes is something else. Hindi jiya pa iyon alam sa sarili niya.

"Hindi ko siya mahal." Mabilis na sagot niya. Lalong tumiim ang pagkakatitig ko sa kanya. I saw his eyes again. Ngayon ay kaya ko nang pangalanan ang emosyong iyon sa kanyang mga mata.

"Mahal mo ako?" Tanong ko. Tumango siya. "Tulad ng pagmamahal mo sa madre?" Bahagya siyang natigilan. Nag-iwas siya ng tingin. Mukhang hanggang ngayon ay ayaw niyang pag-usapan ang bagay na iyon. Mukhang hanggang ngayon ay mahal niya pa rin ang madreng pununtahan niya noon sa kumbento.

Alam kong lubos siyang nasaktan dahil sa babaeng iyon. He is Hermes Consunji --- that alone should be enough reason para hindi siya iwan nang kahit na sinong babaeng mamahalin niya pero siyang nagawa dahil hindi naman tao o ibang lalaki ang kalaban niya.

He was in between with the woman he loved who decided to leave him so she could love God.

It was amazing how he never questioned his faith in God. Kung ibang tao lang siguro iyon ay kinamuhian na niya ang mundo.but he just became an asshole. That is more acceptable than anything else.

Hindi naman siya nagsalita. He just.continued playing with my hair. Tinitingnan ko lang siya. Siguro ay mahal pa rin ni Hermes ang madre. Hindi niya pa kasi gustong pag-usapan ang mga bagay-bagay ukol sa kanila. Tumahimik ako. Bahagya akong nakadama ng kirot sa aking puso. Mahal ko siya. Nakakainis na minahal ko siya nang hindi niya pa ako mahal. Maybe he was juat making me fall and when I fell --- he just didn't want me anymore. Humiga na lang ako sa dibdib niya at pinakinggan ang pagtibok ng kanyang puso.

Hindi ko na alam ang gagawin ko. Alam na niya ang laman ng puso ko pero hindi pa rin naman malinaw ang nararamdaman niya para sa akin. Napapapikit na ako habang hinahaplos niya ang buhok ko. Siguro magiging kuntento na lang ako sa kung ano ang meron sa amin --- mananalangin na lang ako na sana huwag akong masaktan gaano. Ayokong sa susunod na magkita kami ni Nita ay ipapamukha niya sa akin kung gaano ako nagpakatanga sa isang lalaki.

"Babe, help me get up." Tinapik ni Hermes ang balikat ko. Mabilis naman na tumayo ako at kinuha ang robe ko. Isinuot ko iyon sa sarili ko tapos ay tinulungan ko siya. I took his towel and dried him up. Matapos iyon ay ipinalupot ko sa baywang niya ang tuwalya at tinulungan siyang maglakad papunta sa kama.

"Tulog ka na ha." Sabi ko. Ikinuha ko siya ng damit at saka nilagay iyon sa tabi niya. He was just looking at me.

"Romeo's first love is Roseline." Napatingin ako sa kanya. "Pero si Juliet ang great love niya. May father's first love is Olivia but his great love is my mom." His eyes were full of intensity. Nararamdaman ko iyon sa bawat salitang binibitiwan niya. Mula sa himaymay nang aking kalamnan dama ko ang bawat salita ni Hermes. Hinawakan niya ang kamay ko.

"Henrietta was my first love. Siya ang nagturo sa aking magmahal siya rin ang dahilan kung bakit ako namuhi sa pag-ibig, Nina but that changed when you came. You made me fall, you are my weakness and my strenght. You'll be the death of me. It may sound cheesy but you are my sweetest downfall."

Humigpit ang hawak niya sa kamay ko. I was still biting my lower lip. Napapalunok ako. Hindi ko alam.kung sadyang uto-uto ako at naniniwala ako sa lahat ng sinasabi ni Hermes sa akin. He made me sit on his lap.