Unluckily Inlove With A Heartbreaker

Chapter One

1

"Congratulation, Bess! You're the top student again! I am very proud of you." Halos magtatalon sa tuwa si Camia. 

Camia Hernandez, ang nag-iisang kaibigan ko sa St. Benedict University. She's rich and very pretty. Dagdag pa ang pagiging mabait niya. 

Halos maiyak na rin ako sa saya. "Thank you, Camia." Niyakap ko siya.

"Hoy, Kristoffer! Jerk! Wait for me!" Napahiwalay ako kay Camia at hinanap ang boses na iyon.

Hindi kalayuan sa akin, huminto ang seryosong si Florenz na sinusundan ni Unice.  Tumigil siya at tinignan rin ako nang maramdaman marahil ang tingin ko sa kanya. He gave me a murderous look. Nag-iwas ako ng tingin. Hindi ko kayang tagalan ang klase ng tinging binibigay niya. 

Florenz Kristoffer L. Fontaleon, his family has one of the biggest share in this university and founder of F.F. Group of Companies. He's a heartbreaker. Walang araw na wala siyang pinapaiyak na babae. He's not a womanizer. He's a heartbreaker dahil binabasted niya ang mga babaeng nagtatapat sa kanya. Mga babaeng nanliligaw sa kanya. At tanging si Unice Fuentebella lamang ang pinakikisamahan niyang babae. Well, hindi naman nakakapagtaka yun dahil co-founder rin sila ng F.F. Group of Companies na ang ibig sabihin ay Fontaleon-Fuentebella Group of Companies.

"Ashi, okay ka lang?" Bumaling ako kay Camia. She looks worried. 

Ngumiti ako bago tumango. "Siyempre, okay ako. Hindi ko na aalahanin ang tuition fees ko plus tuloy ang allowance ko."

Hindi ako mayaman tulad ng karamihan sa mga nag-aaral sa university . Nandito ako dahil sa scholarship. Ako si Ashi V. De Asis. Nasa grade 12 na. At may pangarap na bigyan ng magandang buhay ang nanay ko.

Inakbayan ako ni Camia. "Tama! Come! Treat kita ng lunch."

Umiling ako. "Hindi na, Camia. Nakakahiya na. Ikaw rin ang nagbayad ng lunch ko kahapon."

Inirapan niya ako. "Shut up! Treat ko 'to!" Aniya bago ako hinila.

"Yuck! How can that pauper become our top one?" Halos mangasim ang mukhang saad ng babaeng classmate ko. "This is a big ridiculous. Bobo ba ang mga professors na nagcompute ng grades? Psh!"   

Matapos naming maglunch ni Camia, pumasok na kami sa unang subject ng afternoon session. Masaya pa kaming nagkukuwentuhan ni Camia nang marinig namin ang parinig ng mga babae.

"Si Florenz dapat ang top one. It's a big shame na isang poor girl lang ang top one ng school natin!" Dagdag pa ng isang babae.

Napayuko na lamang ako. Sanay na ako sa mga ganito.

"Nilandi niya lang ang mga professors natin. Nagpapanggap lang na santa, demonyita naman pala!"

Nagtawanan sila. Samantala, gagalaw na sana si Camia para sumugod nang pigilan ko na.

"Let go of me, Ashi! Tatahiin ko lang ang mga bibig ng mga gaga!

Hindi ko sinunod ang gusto ni Camia. Ayokong ipasok siya sa gulo na ako ang dahilan. Umiling lang ako. "Camia, h'wag mo na lang sila pansinin. Okay lang." Hinila ko si Camia papunta sa upuan namin.

Maya-maya lang pumasok na si Florenz kasama si Unice. Napagawi ang tingin nito sa akin. Mananatili sana itong nakatingin sa akin kung hindi pa ito hinila ni Unice. At siya namang pasok ng professor.

"Good afternoon, Mr. Fontaleon. How's your mom?"

Kasalukuyan siyang nasa office ng Principal. He'll start a war.

Ngumisi siya. "She's good. Anyways, I'm here to ask you for a favor, Sir"

Sumeryoso ang mukha ko. Umupo ako sa harapang upuan ng principal.

"Say it, Mr. Fontaleon. Anything you want." Nakangisi ang matanda.

"I want you to required us to buy reference books. A books with high qualities and EXPENSIVE."

Nawala ang ngisi ng matanda. "Why?"

"I don't need reason, Sir. Just do it. And beside this is for the good of the school."

"Yes. But still, I need to think about this, Mr. Fontaleon. You're asking for a big favor. I need to discuss this with the board."

Napapikit si Florenz tanda na naiirita siya. "So, you're asking me to wait, Sir?"

Napalunok ng laway ang principal. He knows very well that it's not good na mairita ang isang Florenz Fontaleon.

"I'm not. Ofcourse, gagawa na ako ng report tungkol sa suggestion mo and I'll make sure na maaaprubahan ito."

Saka pa lang siya ngumisi. "Thank you, Sir." He said bago maglapag ng cheke sa table ng matanda. And he left the office.

"saan ka galing ?"

tanong agad saken ni Unice nang maabutan ko siyang naghihintay saken sa gateway.Napansin kong nag-aalala ang mukha nito 

"sa principal's office lang . o bakit ganyan na naman ang mukha mo ?"-

tanong ko ulit dito

"anong ginawa mo dun ?'- tanong ulit ni Unice

"wag ka ng magtanong . Sagutin mo na lang ang tanong ko . Bakit ganyan ang mukha mo ?"- tanong ko ulit kay Unice

"si daddy kasi nagkasakit daw . dinala sa ospital pero ok na daw siya " -

sagot ni Unice

" then bakit nandito ka pa ?"- tanong ko

" hinihintay ka . samahan mo akong pumunta sa ospital . "- sagot nito

"then lets go !"

nang sumakay kami sa kotse . Dumeretso na kami sa ospital

***

HOSPITAL...

"oh cheer up na ! wag mong ipakita sa daddy mo yang mukha mo !"- natatawang wika ko kay Unice sa taas ng kotse para ihatid ito sa airport . 

Nalaman naming malala ang sakit ng dadddy ni Unice at kailangan nitong dalhin sa  States para doon na magpagamot . 

Nasa kabilang kotse naman ang mga magulang nito

"bakit kasi hindi ka pa sumama ?"- nanghahaba ang nguso ni Unice

"alam mo namang hindi ko pwedeng pabayaan ang studies ko diba . i have to get the Top 1 again"- natatawa kong sagot

"mas mahalaga pa pala saken ang Top1  na yan"- mas lalo itong napanguso

"ofcourse not , but try to understand me Unice . I have to this . You know how special and precious you are to me . kaya smile na jan " - pang che-cheer up ko rito

sa wakas , ngumiti na si Unice

kahit naman kasi may pagkatomboy , pikon , at sira ulo si Unice . Bestfriend ko pa rin ang babae. At parang kapatid ko na ito 

"basta bumisita ka roon ha ? hindi ko pa kasi alam kung makababalik ako agad . Ayaw ko rin naman kasi iwan si daddy "- nakangiti nang sabi ni Unice

"opo mahal na prinsesa . "- natawa naman ito sa sagot ko

fermaine <3