Candy Fair Dare (Taglish)

Candy Dare (3)

Kailangan ko nang kainin ang mga sinabi ko.

Badtrip kasi sina Ara e. Bakit kasi ang kakapal ng mukha nila, and mas malalakas loob nilang sumingit at makipag-selfie? Magpa-picture na nga lang, nahihirapan na 'ko e. Sumingit pa para lang dun? Hassle.

Wala na. Si Sev nalang talaga. Kahit dun sa ampalayang Prince kanina, nakapagpa-selfie na rin ako. Nilunok ko talaga ang pride ko. And because I think wala nang natira sa pride ko, tingin ko kaya ko nang lapitan si Sev.

Huhu! Looooord!

I took a deep breath and forced my feet to move towards him. Madami-dami pa rin ang mga nagpapa-picture sa kanya. May name na naman kasi talaga siya, kaya mas malakas hatak niya apart from the other Candy Cuties here.

He looked up. Our eyes made contact. May nagpa-picture pa uli sa kanya kaya nag-break yung tinginan namin. I noticed na panay ang glance niya sa'kin.

Oookay.

Nag patay malisya nalang ako. Kunwari hindi kami magkakilala (hindi naman kasi talaga). Oo, tama! Kunwari hindi kami nagusap kanina. Kunwari hindi niya ko tinignan ng nakakalaglag panty na titig.

Nung wala nang lumalapit sa kanya, lumakas ang tibok ng puso ko. I took that as my cue. He watched me as I approached him.

“Hi, can I take a picture with you?” I asked, flashing him a small smile.

Wow. Ang tangkad niya. Hindi pa 'ko nakakalapit ng ganito sa kanya before. Medyo nagulat ako. Tapos, bigla kong naalala na kulang pala yung sinabi ko.

“It's for a dare.”

He smiled – or was it a smirk?

“Sure,” he said, sabay akbay sa'kin.

Ehem, his hand was big. 'Lam na this. Wait, ano yun? Hmm . . . Ang bango niya ah. Pawis ba niya yun? Weh? Hindi yun pabango?

I sniffed casually. Hmm. Parang hindi naman cologne . . . No way. Sweat niya yun? Super manly! Dayum.

We posed, as I raised my phone. Nanginginig yung kamay ko. Badtrip.

Why are you shaking, you treacherous hand?

Obviously, napansin ni Sev na blurry yung nakuha ko. Kasi hinablot niya yung phone ko from me and said, chuckling, “Akala ko ba photographer ka?”

“Pasmado ako e,” I lied.

Hindi ako pasmado. Kinakabahan lang talaga akong maging ganito kalapit sa kanya. Ewan ko ba. Usually, at ease naman ako kapag may kaharap na gwapo. Pake ko naman sa mga mukha nila, diba? Pagdating lang talaga dito sa Sev Rufino na 'to, nanghihina ako.

Ayoko ng ganito. Tsk.

“Say 'cheese',” he grinned at the camera.

I smiled.

“Say it.”

Sumimangot ako. Makautos 'tong lalaking 'to, wagas.

Sakto, he took a shot – laughing as he did so.

Damn it. Ang cute ng tawa niya; wholehearted and carefree.

“One more,” he told me, posing again. “Ngiti naman dyan.”

Magtimpi ka, Asia.

Ngumiti ako. Tapos biglang kong pinindot yung phone ko, taking a picture bago pa siya magsalita at lalo akong ma-badtrip.

Sev burst out laughing.

“You got quite the temper,” he stated, amused.

I ignored him. “Can we take a wacky shot?” I asked instead.