Class 3-C Has A Secret | completed

C45: To perish or to subsist

BASAHIN!!!

Unedited ang mga chapters na nandito.

Ibig sabihin;

1) May mga typo.

2) Iba ang nandito sa published version. Revised 'yung C3CHAS na published kaya wag magtaka kung may iba rito. Kung nasimulan mo ang C3CHAS sa published na version mas advise na ituloy mo sa published na ver.

Kung ayaw nyo maspoil sa story.

Gawin ang mga sumusunod;

1) Wag magbasa sa comment section.

2) Wag magmadali, malalaman naman lahat sa dulo.

Sa pagbalik ko nito. Respeto na lang sa mga hindi pa talaga nakakabasa, pls wag spoiler. No papansin allowed. Char! Haha.

--

Denise's POV

Narinig ko ang tunog ng sapatos ni Amanda habang papalapit siya sa kinauupuan ko. Nakatulala ako sa mga puting rosas na nasa mesa ko. Hindi ko alam ang dapat madarama ko. Magagalit ba ko? Iiyak? O magpapakamanhid na lang at ngingiti tas sasabihin sa kanila na ayos lang.

"It's your turn. Denise ... sinong gusto mong mamatay sa klaseng ito?" Tanong sa akin ni Amanda pagkatapos niyang ilapag ang rosas sa lamesa ko.

Tinignan ko ito.Nasasaktan ako ngunit walang tumutulong kahit isang patak ng luha mula sa mga mata ko. Kumikirot ang puso ko ngunit para bang walang pumapasok sa isipan ko kundi ang tapusin ang lahat.

"Ibibigay ko to ... sa sarili ko." Mahina kong sinabi.

Narinig ko na naman ang mga nakakabingi nilang tawanan. Ang mga boses ng mga taong gusto akong makitang mamatay. Ang mga tawanan ng mga taong gusto akong masaktan.

"Then go, kill yourself!!" Isang sigaw na nangibabaw sa buong klase.

Tama, gusto nyo kong mamatay. Gusto nyo kong mawala. Gusto nyong matapos na ang lahat. Tumingin ako nang diretso ngunit nakatitig lang ako sa kawalan. Pakiramdam ko'y para bang wala na kong ibang nararamdaman kundi matinding kalungkutan. Kinuha ko lahat ng puting rosas at mabilis akong lumabas sa classroom, sa impyerno ko.

Tuloy tuloy ako sa hagdanan papunta sa rooftop ng High school department. May mga kaklase akong nagsisunod sa akin ngunit wala akong pake. Kung ano ang gusto nila, iyon ang ibibigay ko sa kanila.Kung gusto nila akong mamatay, gagawin ko.

Tatapusin ko na ang lahat ng ito.

Nakakarinig ako ng sigawan. Tinatawag nila ang pangalan ko ngunit para bang wala akong gana na pansinin sila. Tulala ako. Dahan-dahan kong inapak ang mga paa ko. Para akong wala sa sarili basta ang alam ko, kailangan kong tumalon. Tinignan ko ang baba, mataas ngunit sa sakit na nadarama ko ngayon, wala nang mas sasakit pa sa pagpapamukha nila na dapat akong mamatay.

Ang sakit sakit.

Itinaas ko ang kamay ko at dahan-dahan kong pinakawala ang mga puting rosas na nasa kamay ko. Tinignan ko ito habang isa-isang bumabagsak sa baba. Ito ang mga rosas para sa kamatayan ko. Hindi ko aakalain na magagawa nila ito sa akin. Nang wala na akong hawak na rosas ay bumuntong hininga ako at muling tumingin sa kawalan.Ito na siguro ang katapusan.

Hahakbang na sana ako at narinig ko na ang sigawan ng lahat nang may humawak sa kamay ko bago pa man ako makahakbang.

Si Andy.

Hinatak niya ako na naging dahilan ng pagkasandal ko sa dibdib niya. Hingal na hingal siya habang yakap yakap ako. Mahigpit niyang hinawakan ang ulo ko at kinausap ako habang deretsong nakatingin sa aking mga mata.