OPERATION: STEALING THE BAD BOY

7. Here's a candy.

7. HERE’S A CANDY.

“ZABRINA, please, tell me you’re safe.”

 

Pero ni hindi ko magawang mag-iwas ng tingin sa katabi ko. Nakatulala lang ako kay Rio. Ni hindi ko magawang magsalita. Maasyado akong na-shock sa narinig ko.

 

“Zabrina? Zabrina?” Naririnig ko naman ang boses ni Romano sa kabilang linya pero hindi ko siya magawang sagutin.

 

“What?” tanong naman ni Rio sa’kin dahil sa pagkakatulala ko sa kanya.

 

“Zabrina, answer me, please, for f-ck’s sake, don’t scare the sh-t out of me!”

I definitely heard the fear and panic from Romano’s voice. Alam ko nag-aalala siya sa’kin, pero imbis na sagutin ko siya, pinutol ko ang tawag at kinompronta ko si Rio.

 

“Ikaw si Anonymous?” hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

Parang nagulat sa sinabi ko, medyo napaurong ang mukha ni Rio. “Ano?” matawa-tawang sagot niya.

 

“Ikaw si Anonymous,” pagdidiin ko sa kanya.

Pero parang clueless na natawa lang siya.

“Shabu pa, Sabo. Ano ba’ng pinagsasasabi mo?”

How could he look so innocent at this moment?

 

“Ikaw si Anonymous. Nag-text ka sa barkada ko at sinabi mo na kasama kita. Ikaw si Anonymous, Rio. Oh, my God, can you please just stop playing games with us? Please, Rio. Tigilan mo na kami.”

Kinikilabutan ako.

Pero sandaling napatulala lang din sa’kin si Rio.

 

“Okay, Zabrina. Alam kong ‘yung story sa play, e, story n’yo ni Hero. Pero ang akala ko, kayo-kayo lang din ang may pakana no'n, o kaya ng barkada n’yo at pinagti-trip-an lang kayo. Pero anong laro? You mean, hindi n’yo alam kung sino talaga ang nag-send ng story na ‘yun kay Sir Tripp at pinaglalaruan kayo ng kung sino man na ‘yon?”

 

“Exactly!”

 

“O, ba't nasali ako?”

 

“What why! Because you are that Anonymous!”

 

“Tangina, nasa mukha ko ba gagawa ng story? Nananahimik ako, nasasali ako?” Sobrang mukhang inosente ang mukha ni Rio. Hindi ko ma-determine kung nagsisinungaling siya o nagsasabi ng totoo.