So-Called LOVE ( OnGoing )

Chapter 38: Part One: Past to Present.

Dedic kay Turning_Japanese. Kakakakilig kasi sina Rusell at Haley eh. HAHAHA I love them so much! God Bless. Enjoy reading guys! :> 

Chapter 38: Part One: Past to Present.

** Xander's POV **

" Xander you have to do it.." mariing utos ni Daddy. Nandito ako sa office nya sa bahay namin.

" Ayoko Dad, pinaghirapan ko yun.." sagot ko sa kanya habang nakayuko ako.

" Pinaghirapan? Pinapatawa mo ako Xander." 

" Kahit na sa pera nyo galing iyon ako pa rin ang naghirap para maging maayos iyon. Pakiusap Dad, hayaan nyo na yun sakin. " Nagmamakaawang sabi ko, kung kinakailangang lumuhod ulit ako gagawin ko wag nya lang ipilit ang gusto nya..

" No, my decision is FINAL ! "

" But Dad-----"

" You'll meet her the day after tomorrow. Be ready. " Sabi nya at umalis na sa office..

Badtrip! Ayoko nga kasi eh, bakit ba ang pilit nya? pssh! Alam nya naman ang lahat eh, ang nakaraan namin.

** FLASHBACK **

Nagulat ako ng puntahan ako ni Daddy sa store, buti na lang at nandun ako kasi siguradong magagalit sya kapag di nya ko naabutan. Sasabihin nya na busy syang tao kaya dapat I'll be there wherever he is. Minsan kasi di sya nagpapasabi na pupunta sya.

" We need to talk. " Seryosong sabi nito. Di man lang ako binati eh. tss!

" About what Dad?"

" About this store. " simpleng sagot nya at umupo sa may couch ng office.

" What about it? " umupo din ako.

" Someone is interested in your business.." biglang kumunot ang noo ko, I don't know what he's talking to.. Di ko alam kung anong sasabihin ko, naramdaman nya siguro ito kaya nagsalita sya ulit. " You'll be having a partner.."

" Are you serious? Cause Dad, I don't need one.." patawang sabi ko. Totoo naman eh, di ko kaylangan ng makakatulong ko dito. Sa pagkakaalam ko I can handle it to my own.

" Do I look like I'm joking? I know you don't need it, but I'm ordering you to have one."

" Ordering me? What am I? A 3 year old child?" 

" You have no choice!" pasigaw na sabi nito.

" Ako, walang choice? Dad, this is my business. I can do whatever I want." seryosong sagot ko. What he's trying to do? Angkinin ang business ko? Di pa ba sya kontento sa business nya?

O baka naman gusto nya kong tulungan para mas lalong maging maayos to? Kung iyon ang dahilan nya di ko tatanggapin ang tulong nya. Like what I said a while ago, I can handle my business.

" But you used my money for your so-called business! That's why I have authority."

" I can pay for it. Kahit ngayon na.." Tumayo ako papunta sa desk ko to get the cheque book nang muli syang magsalita.

" I don't need it." maikling sabi nya.

" Then don't insist what you want. " Nakatalikod kong sabi sa kanya.

" I said this earlier.. You have no choice." punong puno ng autoridad ang boses nito. " I know you can handle this business without the help of anyone, just your own. But that's the only way for this business to stay to you.." Naguluhan ako sa sinabi nyang iyon. What did he mean by that?