Chapter 24 - Let Go?

1K 13 0
                                    

CJ'S POV

UGH!!

Wala pa ring lumalabas na boses sa bibig ko >.<

Now I'm stuck with this whiteboard & whiteboard marker. Para akong tanga. -_-

Seriously? What just happened to me? 

Naulanan lang naman ako buong gabi, natagpuan sa kalsada ng walang malay, nagkaroon ng mataas na lagnat and now I'M VOICELESS!?

Sabi nga ng doctor dahil to sa stress! Naku! Ang dami nilang alam? Pano  naman mamamaga yung lalamunan ko ng dahil LANG sa stress? Nakakaloka.

Anong klaseng sakit meron ako? Yung totoo? -____-

NAKAKALOKA NA! >.<

Alam kong naguguluhan na kayo sa mga nangyayari sa'kin. Lalong-lalo  na sa relationship  namin ni Kyle.

Sa totoo lang, hindi na kami katulad nang dati.

Matagal ko na siyang pinatawad sa mga nangyari. To think about it, wala naman talaga siyang kasalanan eh. 

Masyado lang akong naapektuhan sa mga nangyayari.

It's just that... ugh!!

Hindi ko alam >.<

It has been very awkward sa'ming tatlo ever since nangyari yung insidenting yun.

As much as possible, iniiwasan kong magkagulo. Hindi naman kasi ako warfreak para magpasimuno ng away -_-

Matagal din ako nag isip at ipinasok sa kokoti ko ang mga pangyayari. At doon ko napagtanto...

Naiintindihan ko na ngayon, she wants him back.

Ganun naman talaga diba? When you see your ex smiling with someone else, that's the time you wanted to make him yours again.

Ganyan tayo eh. I know it sounds selfish but that's the truth right? 

Nagiging insecure tayo sa pumalit sa'tin.

I know, being replaced is a horrible feeling pero hindi naman sa lahat ng oras, sa lahat ng panahon, kayo na lang palagi. 

Masyadong mapaglaro ang tadhana, walang pinipiling uri ng pag iibigan ito. Kayang-kaya niyang paglaruan ang mga sitwasyon na meron tayo, at nakadepende ito sa tao kung magpapadala ba siya sa alon ng laro o hindi.

Minsan, naisip ko rin, kaya ko pa ba to? Kaya ko pa bang sabayan ang laro ni/ng tadhana? Kaya ko pa bang makipagsapalaran para lang makuha ang inaasam ko?

Paano naman yung mga taong may kagustuhan din neto? Handa ba akong magparaya para lang sa ikasasaya ng buhay niya?

Am I too kind to give her what she wants?

Hindi ko ba talaga kayang ipaglaban ang nararamdaman ko? Am I that weak?

Paano naman ang kaligayahan ko? 

At dahil yan ang laging umiikot sa isip ko, marami pa ring katanungan ang pumapasok sa utak ko...

We still love each other, kahit may konting tampuhan kami. Alam ko na alam niya na pareho kami ng nararamdaman. The feelings are mutual, we do still love each other. 

Hindi naman kami magpapatalo sa mga pagsubok diba? We'll fight for each other, right?

Hindi kami magpapadala sa galit at init ng ulo diba? Lalaban kami ng magkasama...

Pero paano naman ipagpapatuloy ang relasyon at pagmamahalan naming dalawa kumg may pilit na sumisira sa'min?

Eto na ba yung sinasabi ni Kuya Kenn? Eto na ba yung mga pagsubok na dapat naming harapin? 

Paano kung isa saamin ang sumuko? Saan kami kukuha ng lakas para ipagpatuloy pa ang lahat?

Gusto ko siyang makausap. Gustong gusto ko na siyang makausap. \

Ang hirap naman kasi eh! Paano namin mapag uusapan at lilinawin ang lahat if I can't even say a word because of this damn illness?! >.<

Nakakaloka!! -_-

*bzzzt bzzzzzt*

Gulay! May text!

I checked my phone..

And I've got a text...

From Him...

Kyle 

I opened the message..

Mhie! I missed you! :( Can we talk? I love you :*

*LUB LUB LUB*

See? My heart still beats for him. My heart still longs for him..

My heart is still abnormal because of him..

Gad! Namiss ko tong lalaking to ah!!

I replied to his text.

To: Kyle

I miss you too! I'm sorry baby :(

Hinintay ko yung reply niya..

*bzzzt bzzzzt*

From: Kyle 

Wala kang kasalanan, okay? I should be the one who'll be saying that.

Ako: Where are you?

I waited for his reply..

1 minute..

2 minute..

*bzzzzt bzzzt*

From: Kyle 

TURN AROUND! :*

After kong mabasa ang huling text niya.. Lumingon ako sa likod..

And there he is..

Standing behind me..

Handsome as ever!! o////////////////////o

Ba't ba kasi ang sobrang gwapo ng lalaking to. >.<

I smiled at him..

He came closer to me..

He held my chin up para kitang kita niya ang pagmumukha kong pulang pula na! Sanayan lang yan dude! Pero nakakahiya parin >/////////////////////<

"I'm sorry baby, I love you so much!" 

Hindi na ako nakasagot sa sinabi niya dahil...

He...

He kissed me...

He kissed me on the lips..

He's kissing me passionately..

And I-i just find myself smiling as I respond to his kisses..

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bangag lang! >.< 

Ayuuuun! Nagkaayos din ang lovebirds! :""">

Enjoy Reading guys.

C O M M E N T

V O T E

B E   A   F A N

THANK YOUU!

C J M R T N Z ♥

You've Filled My Heart Secretly (Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon