Chapter 28: Malas.

6.2K 75 11
  • Dedicated kay Irish Carpo
                                    

A/N: dedicate ko kay ate "Ai" sobrang inaabangan and kinulit akong mag update ng aking story hahaha love lots :)),,

Gift ko sayo tong Chapie na to!! Happy Birthday!!

Pasensya kung matagal na akong mag update busy kasi sa school dami pinapagawang ek ek ni Sir,, thanks parin sa patience! love you all! ^____^V

******************************************

Chapter 28.

Third Person's POV

Tuloy tuloy si Chelsie sa pag takbo,,,hindi alam kung saan pupunta. All she wants is run and run. She doesnt feel the cold air,. She felt nothing but pain in her heart. Patuloy lang ang pag bagsak ng mga luha nya.

"Ang tanga tanga ko" paulit ulit na sinasabi nya sa sarili habang umiiyak.

Gustong gusto ni Chelsie na umulan ngayon,,,hinihiling na umulan para matago ang mga luha nya. Pero parang hindi naman nakikiramay sakanya ang langit dahil wala man lang sign na uulan.

Patuloy parin sya sa pag takbo at pag iyak. Hanggang sa sumisikip na ang dibdib nya at hindi makahinga.

Tumigil sya sa pag takbo pero patuloy parin sa pag patak ng mga luha nya.

Nang may biglang humawak sa balikat nya at pinaharap si Chelsie sakanya.

Si Nico.

******************************************

Nico' s Pov

Hindi ko maintindihan.

Siguradong sigurado ako na mahal ni Jade si Chelsie.

What went wrong?!

Ina naman Jade! I dont know what to do!

Nakatitig lang ako sa papalayong si Chelsie.

Should I go after her?

Hindi naman ako ang kailangan nya.

And I know the consequences na as soon as I follow her.....

Im gonna get hurt.

Damn Jade, just Damn it! Umiwas ako dahil alam kong mamahalin ko si Chelsie.

Pero she loves Jade kaya ako ang lumayo. Past or present shes never mine. Isa lang akong epal sa story na to.

Hindi ako ang bida, or leading actor sa mga movies.

So what should I do? where do I stand?!

Lumalakas ang simoy ng hangin.

Lalamigin itong si Chelsie. Alone in the dark.

Bumilis ang tibok ng puso ko.

But I wanna think straight,, shes not yours....

Paulit ulit na sabi ng utak ko.

"Anong gagawin natin?! susundan ba natin?!" natatarantang sabi ng kaibigan nyang bakla.

"I think.....its better to let her be alone for awhile...." mahinang sabi ko.

Yea I should just let her be.....I dont want to get close to her and love her....

Ngunit ayaw making ng puso ko.

Im worried. She would be crying by herself.

Pinipigalan ko ang sarili kong wag habulin sya.

"But she has asthma....." bulong nito

Agad na bumilis ang tibok ng puso ko at tumakbo para habulin sya. putek! Nothing really matters anymore.

He's a kissing monsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon