Chapter 4: Flowers

219 11 0
                                    

Hello! Because of boredom, I've got to revise this story. I don't know if there are still people out there na nag-iintay ng update nito. I'm so sorry for the delay, I'm trying my best to bring back the fire in my writing. But anyway, here it is! Keep safe everyone. Stay at home if you can.

---

Chapter 4: Flowers

Ally's POV:

It was two weeks since we have reconciled. I know get it, though. We were immature back then. And I was so consumed by my hate the moment I saw and recognized who he was.

It was a downright humiliating past yes, but I'm now slowly accepting where he's coming from. He must've been pressured. Yeah, it isn't still the right thing to do even when you're in immense pressure but I'm glad that he owned up his mistakes and say sorry. And I also felt his sincerity in it. It's hard to open up a sensitive topic but he wholeheartedly shared it with me. Pakiramdam ko, mapagkakatiwalaan akong tao. And it's a first, na may nag-open up sa'kin. Not even Stephany, Rene, Mai-Mai and Patrick who's been my buds since elementary.

For that two weeks, Adrian proved that he's changed and he's determined to bring back our friendship. Sabay kaming naglu-lunch at nilalaan namin 'yung free time para mag-aral sa iba't-ibang subjects namin. Magkasama kaming nag-aaral sa library. Busy na agad kahit na bago palang nagbukas ang school year. It's indeed true, na level up na nga sa college. Palagi nalang kaming naglo-long quiz and sometimes surprise quizzes pa na 'yung coverage parang kalahati na ng libro. And oh god, ang hirap ng majors namin! Buti nalang talaga at study buddy ko si Adrian na s'yang nag-e-explain sa'kin kung may hindi ako maintindihan.

And it wasn't just one time our classmates teased us being in a relationship. Pinabuluanan naman namin 'yun at natatawa nalang. Sabi nila kasi ang close-close daw namin given the length of time we just met at kung nanliligaw na ba daw si Adrian. Sabay naman kaming natatawa nalang and say that we're just really friends.

It's now Monday at nagmamadali ako papuntang university. Hindi pa naman ako late pero gusto ko kasing mag-aral pa bago sasabak sa isa na namang long quiz. I studied last night though pero iba pa rin 'yung mag-exchange ng ideas sa mga kaklase ko para maliwanagan naman ako sa parts na hindi ko maintindihan. It's a minor subject, Filipino, pero hindi ako magpakampante dahil I don't want to have a failing grades this college. I chatted Adrian that I will be early and he just said na susunod lang s'ya. Kahit pa naman hindi s'ya mag-aral I know he'd ace the quizzes. Ang talino n'ya kaya!

Gaya nang inaasahan, nakarating nga ako sa room namin one hour before the quiz. Mga ilan-ilan palang 'yung classmates ko na naroroon, lahat nakatuon na sa kanilang mga libro. Sayang! May gusto pa naman sana akong itanong. Kaya agad ko na ring napagdesisyunan na kunin na ang libro sa bag ko at magsimula nang mag-aral mag-isa. I started comprehending what I am reading and memorize some important points nang bigla akong kalabitin ng kung sino. Napaangat ako nang tingin.

"Huy Ally! Snack muna tayo." si Jander.

Itong babaeng 'to talaga. Puro pagkain lang ang inaatubag at ni hindi man lang kinakabahan sa quiz. But I just smiled, "Ah... you see, nag-aaral pa kasi ako."

"Duh! Alam ko namang mapi-perfect mo pa rin 'yan! 'Di mo na 'yan need."

Funny how people really think that way. Hindi naman sa gano'n lagi. You need to really work hard 'yung walang mintas for you to earn it.

"Grabe! 'di 'no! Kailangan ko talagang mag-aral pa Jander kasi hindi ako confident sa naaral ko na."

Napakamot nalang si Jander ng ulo, mukhang dismayado pero natawa nalang ako.

"Aish! Sige na nga! Makapag-aral na rin nga lang."

I laugh because I didn't see it coming. Akala ko tutungo na talaga siya ng canteen atsaka kakain o pipilitin pa n'ya ako until my limits. Now I appreciate her. Kahit naman talaga medyo childish 'to si Jander pero naintindihan ko rin s'ya because she's the only child. I was also raised only by my mom. Bata palang ako s'ya na rin 'yung nagtataguyod sa'kin because my father was an asshole. Never ko pa s'yang nakita at hindi na rin naman ako nangangarap na makita pa siya. So ayun nga, kapag kasi ikaw lang 'yung anak, parang na sa'yo 'yung lahat ng atensyon. Of course, you'll be somewhat spoiled thus, Jander's childish attitute.

Because Of You (Parts 1 and 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon