Halos tatlong oras siyang nakadungaw sa kanilang bintana. Tahimik na nakamasid sa labas ng kanilang bahay. Ginugunita ang mga masasayang araw na kanyang iiwan roon. Plano ng kanyang mga magulang na pag-aralin si Sittie na malayo sa kanila. Plano nilang patirahin ang kanilang anak sa kanilang mga kamag-anak upang makilalang lubusan ni Sittie ang kanilang mga kamag-anak na minsan lang niyang nakita at nakasama. Para na rin sa kapakanan ni Sittie, kaya nila papaaralin ang kanilang anak na malayo sa kanila.
Si Sittie ay lumaki sa lungsod na kung saan hindi niya nadala ang pagiging isang dalagang Muslim. Lumaki siya na salungat sa kanilang paniniwala na halos hindi maipinta na isa pala itong Muslim. Si Sittie ay may labingwalong edad na. Sapat na ang kanyang edad upang suyuin ng mga kalalakihan ngunit ipinagbabawal ng kanyang mga magulang na mapalapit si Sittie sa sinumang lalaki. Madaming lalaki na rin ang pumanhik sa bahay nila Sittie, ngunit walang sinang-ayunan ang kanyang mga magulang sa mga lalaking pumapanhik sa kanilang bahay sapagkat salungat ang mga ito sa relihiyong kanilang pianapaniwalaan. Hindi naman maitatanggi na kaya maraming nagkakandarapang lalaki kay Sittie dahil isa siyang magandang dalaga, na may balingkinitang katawan, may matangos na ilong na parang isang Indian, may makinis na kutis na kasimputi ng gulay na upo, may kalakihang mata na nababagay rin naman sa kanyang bilugang mukha, may mapupulang labi na kasimpula ng dugo na hindi na kelangan pang lagyan ng pangkulay sa labi at may katangkarang 5'5. Masasabing isa siyang perpektong dalaga, ngunit ang kulang lamang sa kanya ay ang paniniwala sa kanyang Panginoon. May ugali rin kasi si Sittie na may pagkamabait na kung minsan ay nagiging mataray na, masunurin siyang bata pagdating sa kanyang mga magulang ngunit isang bagay lang ang hindi nasusunod ni Sittie sa mga payong sinasabi sa kanya ng kanyang mga magulang at 'yun ay ang kanilang paniniwala. Hindi ito nasusunod ni Sittie dahil na rin sa impluwensiya ng lipunang kanyang kinalakhan.
Araw ng Sabado at ito na rin ang araw ng paglipat lungsod ni Sittie. Inihatid ng kanyang mga magulang si Sittie sa terminal. Hindi kabisado ni Sittie ang lugar na kanyang pupuntahan ngunit, may susundo naman sa kanya sa terminal at 'yun ay ang kanyang pinsang babae. Mag-isang nagbibyahe si Sittie. Napansin ni Sittie na hindi pala lungsod ang kanyang pupuntahan kundi isang probinsya. Ang akala niya ang lilipatan niyang lugar ay gaya rin sa kanyang kinalakhan ngunit salungat ito. Nakarating na si Sittie sa terminal at hinanap niya ang kanyang pinsan ngunit hindi niya ito makita. Hinagilap ng kanyang dalawang mata ang mga sulok sa terminal ngunit wala naman roon ang kanyang pinsan. Nangamba si Sittie baka nakalimutan ng kanyang pinsan na susunduin niya ito. Akmang tatawagan na ni Sittie ang kanyang mga magulang ngunit nagulat siya sa isang babaeng balot na balot na halos wala ng makita sa kanyang katawan kundi ang kanyang mata lamang. Panay titig naman si Sittie sa babaeng nasa harap niya. Napansin din niya na nakatitig rin pala ang babae sa kanya. Nang biglang nagsalita ang babae,
"Tara na! Uwi na tayo." ang wika ng babae na nasa harap niya.
Nagtaka naman si Sittie sa sinabi ng babaeng balot na balot.
"Huh?! Hindi po pwede, di ko po kayo kilala at isa pa may hinihintay ako rito", ang sagot ni Sittie sa babaeng nasa harap niya.
Bigla namang tumawa ang babaeng nasa harap niya,
"Pinsan, ako toh! Si Airah," patuloy pa ring tawa ng babae.
"Ikaw na ba talaga 'yan?," pagtatakang sabi ni Sittie, "bakit parang balot na balot ka sa kasuotan mong 'yan? Hindi ka ba naiinitan?"
"Hay naku pinsan! Mahabang storya, basta ikwento ko lang sa'yo pagdating natin sa bahay kung bakit ako nagtransform bigla sa ganito. Tsaka, isa pa, bakit ang ikli-ikli nang pananamit mong 'yan? Nakulangan ba ng tela insan? Hahaha!" ang tawa nito.
Nang makarating na sila sa bahay nila Airah, ay mainit na sinalubong naman sila ng kanilang mga kamag-anak. Hinananap ni Sittie ang kanyang Lola saan mang sulok ng kanilang bahay ngunit, hindi niya ito mahanap. Dali-daling pinuntahan ni Sittie ang silid ng kanyang Lola at doon ay nakita niya ang kanyang Lola na nakaratay sa kama. Nilapitan niya agad-agad at niyakap.
