My Destiny or My Dream? (ON HOLD)

Chapter 3: Little Secrets (Part 2)

MIA'S POV

Epal naman nun si Carlo. Lakas ng topak. Napagtripan na naman ako. Haaay, Mia. 'Wag mo nang sayangin ang brain cells mo sa lalaking 'yon.

At least nabawasan na ako ng iniisip. Ayan, konsensya, 'wag mo na akong kulitin. Nabalik ko na ang polo at panyo ni Nathan. Nagthank you at sorry na rin ako.

Actually, dapat 'di na ako nagsorry sa kanya. Toyo siya! Anong karapatan niya para saktan kaibigan ko!

Basta, nagawa ko na ang kailangan kong gawin! Bahala na lang siyang isipin kung kanino galing yung note na 'yon. Haha!

"Mia!"

Sh*t! Si Nathan! Anong gagawin ko? Tatakbo ba ako? Mahahalata ka Mia. Sige, kausapin mo na lang.

"Bakit?" medyo nagkunwari pa akong galit.

"Sa iyo ba galing 'to?"

"W-wala a-akong kinalaman dyan!"

"Nakita kita na may nilagay ka sa locker ko"

"Fine! I'm sorry kung nasigawan kita kahapon at thank you sa tulong mo!"

"Ang sincere naman nun. (in a sarcastic tone) Apology accepted."

"Talagang hindi sincere 'yun. Oo, grateful ako sa pagtulong mo sa amin ni Zy kahapon at oo, nakonsensya ako dahil nasigawan kita. But, you deserve it! Anong karapatan mo para saktan ang kaibigan ko? Bakit mo sinabihan ng ganun si Zy? Kasalanan mo kung bakit siya nagkaganun!"

Oops. Nasigawan ko na naman siya. Affected lang ako masyado para kay Zy.

"So, kinuwento sa iyo ni Zy ang nangyari...

And I thought you were different..."

Medyo pabulong niya sinabi yun pero narinig ko. Toyo naman nun. Nagdrama bigla..

"Hoy! Hindi ka ba nakokonsensya? Hindi ba dapat magsorry ka kay Zy?"

"Kahit ilang sorry pa ang sabihin ko hindi na mawawala galit niya sa akin. Besides, ayaw din naman niya akong kausapin..."

"ANG G@GO MO!"

Bakit ko yun sinabi? Ang sama ko ata... Nakakainis kasi siya...

"Sa tingin mo ba she would feel better if I say sorry to her?

Napakaone-sided mo naman Mia. Akala ko pa naman sincere yung sinabi mo sa akin kahapon. Akala ko aalamin mo muna ang side ko bago mo ako awayin. I guess, gusto mo lang talagang mang-away ng tao. Inintindi kita last year at kahapon pero I'm tired of this sh*t!"

At umalis na siya. Natameme naman ako dun. First time kong makakita ng tao na nagalit sa akin.

Nagpadala na naman ako sa galit ko... Haaaaaay...

Nakakastress naman 'to. I don't want anyone to be angry at me. I don't want to have an enemy!

Makapunta nga sa Mess Hall. Food lang pwedeng magcomfort sa akin ngayon...

NORMAL POV

(Sa Mess Hall)

Chesca: Mia! Kanina ka pa namin hinahanap ni Steven! Where have you been ba? I thought sabay tayo na magrerecess. I got so hungry while waiting for you ha.

Mia: Sorry guys. May nangyari kasi. Kwento ko sa inyo habang nakain tayo. Teka, where's Giselle?

Steven: Kasama sina AJ. Natakot kaming lapitan. Nakakatakot ang aura. Hindi nga kami pinansin nung nakita niya kami. Kaya ayun. Hindi na namin niyaya.