Someone to love

2. Mission Impossible

"Queen..."

I smiled sweetly after hearing my secretary called me Queen. Dapat lang naman. Other employees call me Ma'a or Miss but I want Mimi to call me Queen because I deserve that title. I am the Queen. I'll always be.

"Yes, Mimi?" I asked her. I was signing the papers that Wednesday morning. I love signing papers. I love putting a tiara beside my signature. I looked at Mimi. Sa likod niya ay bumukas ang pintuan ng office ko. My office had a lavander -slash- queen like interior. My chair is a customized throne with my initials on it. I am veru confortable sitting on my chair. Nakangiti ako kay Mimi. Naparam ang ngiting iyon nang makita ko si Sancho Consunji na pumasok sa office ko. I rolled my eyes. Sigurado ako na sinabi na ni Yto ang nangyari sa amin kahapon nang umaga kaya nandito na si Uncle para kausapin ako.

Kung lahat sila ay takot sa devil in a corporate suit --- ako naman ang excemption sa rule na iyon. I don't fear him. Why would I? He's just Sancho Consunji. I am Queen Hera Counsunji. Anong laban ng isang Sancho sa reyna? Wala.

I smiled sweetly at him. Tumayo ako para salubungin siya. "Good morning, Uncle Sancho." Hinagkan ko siya sa pisngi. He just sighed. he looked mad ---I don't care.

"What did you do with the Vejars, yesterday, Hera?" Tanong niya sa akin. Nagkibit balikat lang ako at saka tinitigan siya.

"As I said, Uncle. I can't see the Yto's point. Hindi ko talaga maintindihan. Wala bang tiwala ang anak ninyo sa manpower ng hotel at kailangan pa ng merging? Uncle, is Yto scared of losing? A Consunji.don't fear anything." Ngumisi ako lalo. "Pero sabagay, there's always an exception to every rule."

Hindi kaagad nakakibo si Uncle Sancho. He was just looking at me. Ako naman ay nakangiti lang sa kanya. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi na lang siya makuntento sa kung anong meron tayo dito sa hotel. Hindi naman nalulugi ang kompanya why do we need the merge, Uncle?" Hamon ko sa kanya. He just smiled. Tumaas lalo ang kilay ko. Something is up.

"Your father agreed to this, Hera. We need power." Malumanay na wika ni Uncle. Umiling ako.

"We don't need power, Uncle. We just have to be contented with what we have. We just have to trust our man power, Uncle. Idealistic si Yt---"

"Of course Yto's idealistic. He's my son! Lahat ng Consunji idealistic Hera." Malamig na wika niya. Hindi ako natinag. He's just Sancho Consunji.

"Sana bago tayo maging idealistic, Uncle magtiwala muna tayo sa kung anonh meron tayo." Mariing wika ko. Umiling si Uncle Sancho. Magkaugaling-magkaugali sila ni Yto sa lahat ng bagay. Pakiramdam nila lahay ng sinasabi nila agad-agad batas na. Hindi ako takot at kahit kailan hindi ako makakaramdam ng takot para sa kanila. I am my own person.

Uncle Sancho turned around..Bumuntong hininga ako. Somehow I know that we're not done yet. May round two pa. I sighed again when he finally left the room. Pabalik pa lang ako sa trono ko nang biglang bumukas na naman ang pinto. Akala ko ay si Uncle ulit iyon at bumalik pero nagkamali ako. It is my father.

"Pa..." Ngumiti ako. He didn't smile back. Nakatingin lang siya sa akin. Bakit ganoon ang mga lalaki sa pamilya ko? They all looked mighty and strong. Kahit na hindi sila nagsasalita ay parang kaya pa rin nilang durugin ang kahit sino.

"I'll say this once, Hera." wika ni Papa. "Apologize to the Vejars. Your mother didn't raise you like that."

Napanganga ako. I crossed my arms.

"Over my dead body!" I hissed. He shook his head.

"You will or I'll fire you as the VP for finance." Papa left. Nanlalaki ang nga mata kong umupo sa trono ko. I called Mimi. Humahangos na tumakbo siya palapit sa akin.

"Call the receptionist at the second floor! Now!" Agad naman siyang sumunod. Ilang minuto lang ang nakalipas ay dumating na siya kasama ang babaeng iyon.

"You!" I yelled. I looked at her. She had a pair of big eyes. Hindi lang iyon mukha siyang probinsyana. I hate her. I rolled my eyes.

"I don't like you, you're fired!" Nanlaki ang mga mata niya. "Get her out!"

--------

"You can't fire people like that, Hera!" Iyon agad ang isinalubong sa akin ni Yto nang makalabas ako ng office ko. Kasunod ko agad ang dalawa kong bodyguards. Hindi ko pinapansin si Yto. Nakasunod lang siya sa akin.

"Hera! You are being unreasonable again!" Sabi niya sa akin. Huminto ako.

"I fired her kasi alam kong ire-rehire mo siya. Happy? At ako pa talaga ang unreasonable, Yto Jose?" Inis na wika ko. "Ikaw ang nagsumbong sa tatay mo. Mama's boy na nga.sumbungero pa. I don't even think you habe enough balls to run this company ---- paano pa kapag ikaw na ang nakaupo sa emperyo? Babagsak ang kompanya dahil sa'yo at diyan sa pagiging idealistic ninyo! Wala kang tiwala sa mga tao natin ---- sa kakayahan natin. A ruler without trust on his people is.weak and scared. Ikaw iyon Yto. Hindi ka bagay pumalit sa tatay mo because you forgot Lola Adel's vision."

Inirapan ko siya ay saka umalis. My body is trembling with so much anger. It is hard to be surrounded by ruthless men that were all trying to control the way I think. Hindi nila ako mapapasunod.

Habang nakaupo sa backseat ay naalala ko si Papa at ang sinabi niya kanina. I bit my lower lip. I will never apologize to Hades Vejar. I will never let him win. Hindi ko hahayaang makita ako ng kahit sino as second best. I worked hard to get to this position --- hindi ko sasayangin iyon.

I closed my eyes and suddenly I saw my mom's smiling face. Matapos iyon ay parang sirang plaka na narinig ko ang laman ng sulat niya sa akin bago siya mawala.

You are different because you are Lukas Consunji's daughter. Behave Hera. Love your dad. Take care of him because as clear as I could remember it ---- ikaw ang paborito niya...

A tear rolled down my eye. I cleared my throat. "Kuya, let's go to the Vejar Hotels." Mahinang wika ko. I was just looking outside the window. Hindi ko alam kung anong mangyayari. Kung sakali man, this will be the first ----- and hopefully the last time ---- I'll ever have to apologize to somebody. We reached the hotel. Agad akong bumaba sa kotse ko at saka pumasok sa loob. Wala nang tanong-tanong. Umakyat ako sa thirty fifth floor ---- alam kong naroon ang hinahanap ko.

"Ma'am?" Sinalubong ako ng secretary niya.

"Where is Hades Vejar?"

"Ma'am... uhm he is busy at the.moment!" Sabi ng babae. Tiningnan ko siya. Napatingin ako sa french door sa aking harapan. I was sure that's his office. Sinenyasan ko ang mga bodyguards ko para hawakan ang babae ay nagtuloy ako sa loob ng pintuang iyon.

"Hadessssss!!!"

Someone screamed his name but that ain't me. Napako ang mga paa ko sa kanatatayuan ako. Kusang sumara ang pintuan.I crossed my arms.

There is a woman on Hades Vejar's desk ---naked. A woman who was biting her lips because of pleasure while the evil Vejar was thrusting his hips. Tumaas ang kilay ko. I cleared my throat.

"Vejar, kailan kayo matatapos?" Tanong ko sa kanya. Parang ngayon lang nila naramdaman ang presensya ko.

"Ha-hades!" Biglang tinulak ng babae si Hades. Hades was wearing his pants ---- half naked lang siya. I could see his tanned skin, toned muscles and that attention seeker v-line. I kept calm.

"I don't have all day. I just need to talk to you." Mabilisang wika ko. Nakita kong nagtiim ang mga bagang niya. Ipinagkibit balikat ko iyon.

"Dayana, leave us." Mariing wika niya sa akin. Nakatitig lang ang babae sa akin. I know why. Hindi siya makapaniwala na may kasing ganda ko dito sa mundong ito. She took her clothes. Doon mismo siya nagbihis. Matapos iyon ay umalis na ang babae. Nakikipagtitigan lang ako kay Hades. His amber eyes seemed to have a darker shade now.

"I'm here because----"

My eyes widened when he walked towards me. Hindi na nga ako nakahuma. One moment he was at the other side of the room now he's in front of me. He cornered me. I was trapped between him and the wall. Nakita kong nagtataas baba ang dibdib niya. I could smell his musk.

Nangilabot ako nang maramdaman ko ang labi niya sa noo ko.

"I missed you, mi bella..."

What the hell?!