Chapter Nine

552 29 21
                                    

Chapter Nine

“Was I just your job, Lucas?” I asked quietly.

“Don’t call me Lucas. Everyone calls me Luke.”

“Okay then. Was I just your job, Luke?

“What the hell, Bee?” he exclaimed.

“I was just your job.” Hindi ko na kinakailangan pang itanong ‘yun. Of course, why would someone as good looking as Lucas want to have something or anything to do with me except to be his job.

“No, Bee. You’re not just my job.” He growled. I don’t know. Should I be relieved? “We need to talk, Bee.”

“Luke, the talking part is done. All I want you to do is to leave my goddamed house.”

“Yeah.” He easily agreed. Thank God. Kapag lalong nagtagal pa siya sa loob ng bahay ko’y baka bumigay na ako at patawarin siya. “But clue in, Bee, I ain’t leaving.”

What? Akala ko ba’y aalis na siya? “Please get out.” I silently plead. Hindi ko pa talaga siya kayang makita ngayon. I mean, kapag nakikita ko siya lagi kong naiisip kung gaano ako katanga. Tama nga si Jasmin, he’s a poser. And I fell in love with a poser – an impostor.

“Alright.” He said. “I’ll give you time to think about everything we had. And when I’ll think you’re ready, we’ll talk.”

“No.” I said quietly.

“Yes, Bee. What we had is too good to just throw away. I need you to think about it.” Right then, he stalked his long legs towards me and one of his arms slanted up my back while the other one holds me tight. His hand cupping the back of my head as he leaned deep into me, pressing me over the wall and his face got in me.

I inhaled his scent and closed my eyes. Damn. I missed that. I did a face plant in his chest as my body relaxed in his arms.

“Bee.” He called as he gave me a squeeze.

I opened my eyes and looked at his deep blue sea-colored eyes. I closed my eyes again and smiled. Then the smile faded from my lips as I opened my eyes and tilted my head back, and the vibe of the room went warm and sweet.

He closed his eyes and when he opened it again, he dipped his head.

Then he kissed me, light and gentle at first then warm, heavy, sultry and sweet.

Damn. Okay. I missed this one as well.

He lifted his head and his hand at mine shifted around the side of my neck, taking my hair with it, his thumb moving out to catch me under the chin and keep me facing him.

“We’re going to talk later, Bee.” He stated and I nodded. See? Bumigay na ako sa mga gusto niya. Damn this stupid stupid heart... and hormones.

“Say it. We’re going to talk, yeah?”

“Yeah.”

His eyes moved over my face then his hand shifted up so his thumb could glide over my cheek and then my lips and put his lips where his thumb was for a brief touch then he pulled again.

“Later, babe.” He whisphered.

“Later, Luke.”

That got me a full blown, striking, white smile that made my toes curled and knees weak.. again.

Damn.

****

Later that day, I was with the girls for quite a while and they can actually tell something is bothering me. Akala nila’y dahil pa rin ito sa mga nangyaring interrogation sa loob ng presinto. Of course, they would assume na tungkol nga ito doon because I still haven’t told them about Lucky – Lucas, I mean. Ang tanging alam lang nila ay ang pagkakakita ko kay Lucas doon sa NBI at ang possibility na isa nga itong agent. Nagagalit lang sila dahil akala nila’y nilinlang lang ako nito. Hindi ko pa rin sinasabi sa kanila ang pagkakakita ko doon kay Lucas at kung ano ang tunay nitong pagkatao at kung ano ang kaugnayan nito sa kaso at lalong-lalo na sa dahilan kaya ito nagsimulang makipag-usap sa akin.

Alam ko kasing once I’d tell them everything, they would probably go ballistic. I mean, knowing Ann, malamang susugod ‘yun sa opisina ng NBI at alam kong hindi rin magpapaiwan sina Jasmin, Aly, at si Charlyn at malamang ding hindi papayag si Liz na hindi sumama kahit pa buntis ito. ‘Pag nagkataon ako ‘yung lagot kay Doc Lee.

“So, Bee, any signs of that Lucky guy of yours? Ilang araw na din atang di namin nakikitang nagtetext ka ah?” pang-uusisa ni Charlyn sa akin. Hindi ko naman sila matingnan ng deritso sa mga mata kaya naman nag-iwas na lang ako ng tingin.

‘Nung tinatanong nila kasi ako tungkol sa kanya ay sinabi ko na lang sa kanila na ‘di na nagpapakita at nagpaparamdam sa akin ‘yung tao. Kasi naman ilang araw na din naman ‘yung nagdaan bago siya pumunta ng bahay.

“Yeah. He came by kanina.” I told them. Ngayon ay hindi ko muna sasabihin sa kanila ang lahat. Siguro’y pagkatapos na ng pag-uusap na mangyayari sa aming dalawa ni Lucas mamaya.

“At talagang may gana pa siyang puntahan ka sa bahay mo kanina? Aba matinde din pala ‘yang kakapalan ng mukha ng hinayupak na ‘yan no?” dugtong pa ni Jasmin.

“Nagpaliwanag na ba?” tanong naman ni Aly.

“No. Actually, mag-uusap pa lang kami mamaya.” Sagot ko habang nagsisimulang kalikutin ‘yung cellphone ko.

“Gusto mo bang samahan ka namin?” si Charlyn. Alam kong once na pumayag ako, they’ll drop everything na ginagawa nila para samahan ako but then kung ano man ang mangyayari mamaya ay alam kong gugustuhin ko munang mapag-isa kaya naman ay umiling na lang ako.

“Are you sure?” paninigurado pa ni Liz na tinanguan ko naman. Ngumiti naman siya sa akin na ikinagaan ng aking loob.

“Call us anytime, okay?” si Ann. Seriously, these girls are awesome! Kaya nga mahal na mahal ko tong mga bruhang ‘to kahit mga loka-loka eh.

“Okay, Ann. I’ll call you. Kung gusto niyo pa’y conference call para isahang tawag na lang.” I said na siya namang itinawa nila. Habang si Charlyn naman ay seryosong nakatingin sa akin. I gave her a reassuring smile para mapanatag na rin ang loob nito. Alam kong nag-aalala pa rin siya kahit na sinabi kong magiging okay lang ako sa pag-uusap namin ni Lucas mamaya.  

That’s when I received a message from Lucas saying,

“It’s time.”

I Fell In Love with A Poser (Baka Girls #2) [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon