-Kathryn.
Nandito kami sa Park ni Argeline at Kats.. Papunta na daw si Seth.. Si Lester? Di ko alam kung makakapunta siya.
"Makasunod lang talaga yung mga yun sa Filipino Time 'no? Sumasakit na kaya bewang ko dito." Kats.
*PAAAK!*
"Aray po! Aray!" Nakatikim lang naman siya ng palo at kurot. Kumo-combo si Argeline 'no? HAHAHAH.
Seryoso, natutuwa ako sa kanila.. Ang tagal nilang nagkahiwalay, tapos sila na ngayon.. Wala ng takot na nararamdaman.. Basta alam nilang mahal nila ang isa't-isa..
Mga 10 minutes pa kaming naghintay.. Dumating si Seth at Lester.. Sumunod si Daniel..
Sa totoo lang, di ko alam kung paano siya haharapin ngayon.. Kung ano yung sasabihin ko.. Pero hindi pwedeng habangbuhay kaming ganito.
"Tara na Kats.." Sabi ni Argeline. Sunod naman si Kats e. HAHAH! Under? Di daw. Gusto naman daw niya yung ginagawa niya..
Nakaalis na sila.. Pero kami, wala paring imikan..
"Sorry Kath.."
"Pero hindi sapat ang sorry mo.." Nakayuko kong sabi..
"Alam ko Kath.. Alam kong hindi sapat yung isang Sorry para mawala lahat yan.. Pero maniwala ka sa sinasabi ng P5 Kath.." Kinwento sakin ng P5 ang totoong nangyari..
"You know Daniel? It takes a strong person to say sorry.. And an even stronger person to forgive."
"Mahal mo ba ko Kath?"
"Mahal Daniel.. Sobra.. Kahit sobrang sakit na.." Naiyak na ko..
"Wag kang umiyak Kath.. Nasasaktan ako."
"You said you never wanted to see me hurt.. Did you close your eyes then when I cried that day?"
"Sorry Kath.. Sorry talaga."
