Chapter 33
“Na’san ka na? Nananakit na ‘tong pinsan ko.” Yun ang bungad sa’kin ni Levi nang sagutin ko ang tawag niya.
Tinanaw ko ulit ang bestfriend kong umo-order ng pagkain para sa’ming dalawa.
“Medyo sumama kasi pakiramdam ko kaya hindi na ko makakapanood ng practice ni R-Royce…”
“You’re stuttering. What’s wrong?” Sabi ni Levi kasabay non ang narinig ko ang galit na boses ni Royce sa background.
Kelangan ko siyang iwasan. Hindi para sa’kin kung hindi para sa bestfriend ko. Hindi baling ako ang masaktan, wag lang si Dana. Alam kong unfair para kay Royce. Aksidente kong nasabi na gusto ko siya. Pero lahat ng ‘to, para sa bestfriend ko.
“Burger tsaka fries in-order ko, best.” Sinuklian ko ng ngiti ang ngiting binigay sa’kin ni Dana nung makalapit siya. Oo nga, napansin ko nitong mga nakaraan na hindi na niya nagagawang ngumiti. Kasalanan ko yon.
“You still there? Skyla Hailey—”
Nawala sa kabilang linya si Levi. Napalitan yon ng boses ni Royce. Agad ko namang in-end ang call. Uumpisahan ko na rin ‘to. Uumpisahan ko na ang pag-iwas sa kanya.
“Sino yung tumawag?” Tanong ni Dana nung makaupo siya sa harap ko.
“Si Levi.” Kinagat ko ang labi ko habang kinukuha yung burger na inaabot niya.
“L-Levi?”
“Pinsan ni Royce.” Nakita ko agad ang pag-iwas niya ng tingin nung binanggit ko ang pangalan ni Royce.
“P-pinsan siya ni Royce?”
Tumango ako at ngumiti sa kanya. Fake a smile while you’re hurting inside, Hailey.
“B-bakit lagi kayong magkasama? Sinabi ba ni Royce? Binilin ka ba niya kay Levi dahil busy siya?”
Tumango lang ulit ako sa tanong niya. Nagsimula na kong kumain. Nakita kong umiilaw ang cellphone ko. Tinaob ko ‘to bago pa makita ni Dana na tumatawag sa’kin si Royce.
“Best, thank you.” Hinawakan niya yung kamay ko. Ngumiti ulit siya sa’kin. “Para sa’kin nagawa mo ‘to. Thank you.”
Ngumiti ako bago umiwas ng tingin. Hindi ko na iisipin ang sarili ko. Bestfriend ko siya. Siya na kasama ko simula pa nung una. Lahat ‘to para sa kanya.
**
“Gabi na Levi, bakit ka tumatawag?” Bungad ko nung tumawag si Levi. Umupo ako sa kama ko. Katatapos ko lang gumamit ng cr.
“I’ve been calling you for about 60 times now. Are you ignoring me?” Dumoble ang bilis ng tibok ng puso ko nang marinig ko ang boses ni Royce. “Kung hindi pa ito ang ginamit kong number…” Humihina ang boses niya. Parang hindi gustong dugtungan ang sinasabi niya. “…hindi mo sasagutin.”
