Chapter 50: Love and Life.

28.5K 254 30
                                    

Hi ebrebade! Gusto ko lang magthank you sa inyo sa patuloy ng paghintay at pagsubabay ng SUAMM. Haha. Sa mga di ko naPM, Sorry ha. Busy aketch. Extreme ang college. Haha. Kung may gsto kaung sbhn o itanung, just PM. Pwede ring kahit makipagchikahan lang. Ok lng sa akin. Haha.

Osya. Napahaba. XD Thanks sa nag add nito sa list nila, nagcomment, vote at nagfan sa akin. Thanks for everything. Aylabyu ol with the love of God. Mwahmwahtsuptsup. XD :*

**

"Thanks."

Napatingin ako kay Nathan nung nagsalita sya.

"Ayoko namang magmukha akong may sakit ng loob sayo." I told him then focused on the soup I was cooking. "Sino ba naman kasing baliw na maghihintay magdamag sa labas? Ay oo nga pala. Ikaw."

Nathan chuckled. "I told you. I won't leave until I met you."

I gave him an unbelieving look. "Wushu. Di man kita nadatnan kaninang umaga sa labas."

"Ah." Nathan nodded. "That. Nagutom ako eh."

Natawa nalang ako at napailing. "Whatever, Nathan."

He just smirked at me. Then, he leaned at the counter. "So, how come you have this kind of clothes?" he asked. I shrugged. "Sam owns that."

"He what?!"

"Don't freak out." I grimaced at him. Tama bang sumigaw? "They're new. Nandyan lang yan in case of emergency at kelangan nya ng malinis na damit."

"Pumupunta si Sam dito?"

"Natural! Anong gusto mo? Sa baba lang sya?"

"Pwede din."

"Idiot."

"Hey!" he exclaimed.

I just ignored him and prepared the soup, rice and beef steak that I had earlier for him to eat.

Paglapag ko ng pagkain ni Nathan sa mesa, iniwan ko na sya. Magkukulong na lang ako sa kwarto ko. Pinapasok, pinapaligo, pinahiram ng damit at pinakain ko na sya. Pwede na yon, no?

Shut Up and Marry Me! (Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon