Friends or Lovers? [Oneshot]

"Bes, may gusto sana akong itanong sayo eh....

 

 

 

 

Pwede bang manligaw?"

Kung ikaw ba tatanungin ng bestfriend mong lalaki ng ganyan, ano isasagot mo? Papayag ka ba o hindi? Iri-risk mo ba ang pagkakaibigan niyo? Isang pagkakaibigang nabuo maraming taon na ang nakalilipas? Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o madidismaya. Hindi rin ako makasagot. Kung ikaw ba ang tinanong, ano nga ba ang dapat na gawin?

"Hindi naman kita minamadali eh, pwede mo pang pag-isipan yung isasagot mo Mika" dagdag ni JR

Napatingin nalang ako sa baba, nahihiya ako. Nahihiya saan? Nahihiya dahil hindi ako makasagot o nahihiya dahil ang pinakamatalik kong kaibigan ang nagtanong sa akin? Hindi ko rin alam. Si John Russel Lim, ang pinakamatalik kong kaibigan, ang isang taong kailanman ay hindi ko inaasahang magtanong sa akin ng ganoong bagay. Ang alam ko lang, mahal ko siya... bilang isang kaibigan lang.

"JR, hindi nakakatawa yang biro mo ha" sumbat ko na may pilit na tawa. Ayoko ng ganitong sitwasyon, hindi ako komportable.

"Mikaela, hindi ako nagbibiro" sa tuwing tinatawag niya akong ng Mikaela, alam kong seryoso siya. Pero sa kasalukuyan, di ko maiwasang ipagdasal na sana nagbibiro lang siya. "Mika, mauna nalang muna ako ha? Huwag mo nalang muna masyadong isipin yung sinabi ko. Kalimutan mo nalang yun." Nginitian niya ako bago siya tuluyang umalis.

Hindi ako makatayo sa kinauupuan ko... Ano nga ba dapat kong gawin? Napabuntong-hininga nalang ako at umalis pagkatapos. Kahit anong paglibang sa sarili ang gawin ko, hindi ko maalis sa isip ko ang tanong niya. Kung bukas, makasalubong ko siya, kakausapin ko kaya siya? Nakakainis naman, hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko. Sa kakaisip, hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

Kinabukasan, nag-umpisa ang araw ko nang normal. Hindi ko kasi kaklase si JR kaya pansamantalang nawala sa isip ko yung tanong niya. Buong umaga ko siyang hindi nakita.. iniiwasan kaya niya ako? Maganda na rin siguro ang ganito.

Tatlong araw na nakakaraan, di ko parin siya nakikita o nakasalubong man lang. Hindi ba siya pumapasok? O sadyang umiiwas lang siya? Uwian na, siguro uuwi nalang ako mag-isa.

"Bes, sabay na tayong umuwi" Napatingin ako sa nagsalita. Si JR. Nakatayo siya sa gate ng school, nakangiti habang kumakaway sa akin. Napaisip ulit ako. Wala naman sigurong masama diba? Matagal naman na kaming umuuwi ng sabay.

"Sige" at nag-umpisa na kaming maglakad. Medyo malapit lang naman ang bahay namin sa paaralan kaya naglalakad nalang kami. Isang kanto lang pagitan ng bahay namin ni JR kaya hinahatid na niya ako pauwi magmula pa noon.

Pagkarating sa bahay, pakiramdam ko dapat ko nang sagutin ang tanong niya. pero hindi parin ako sigurado sa kung ano isasagot ko... bahala na.

"Mika, may hinihintay ka ba? Parang ayaw mo pa pumasok sa loob eh, parang uulan na oh" -JR