Çünkü ben aşık oldum.. (61. bölüm)

30K 652 87
                                    

Merhaba canım okuyucularımm :) Kerem'in ağzından okuyacağımız bir bölüm yazdım, bu bölüm de onun duygularını göreceğiz :) Umarım beğenirsiniiz :)) Diğer bölümde bir kaç günlük zaman atlaması yapacağımm, umarım bu hastane bölümlerinden sıkılmıyorsunuzdur :)

Bu arada geçen bölüm başında söylemeyi unutmuşum, tüm ithaf isteklerinizi sıraya koydum 76. bölüme kadar dolu şuan ilginiz için teşekkür ederiim :) Bu bölüm de dramaG'e gidiyor, umarım beğenirsin :) Keyifli okumalar :))

****

“Aıı şey ben bir kahve alacağım kendime” diyerek her ne kadar sohbetlerini bölsem de hemen ardından adımlarımı dışarıya yöneltiyorum.

 

Beni durdurup yüzümün gülümsemesine neden olan sesle yerimde kalıyorum sonra.

 

“Zeynep, çok gecikmeden gel…”

 

***

 

^^Kerem^^

 

Gözlerimi gerçek dünyaya açtığımdan beri olanları sanki dışarıdan izliyormuşum gibi tuhaf bir şekilde kendimi bu dünyaya ait hissetmiyorum. Sadece Zeynep’in yanındayken her şey gerçekmiş gibi. Ancak Zeynep yanımdayken ben, ben olabiliyorum.

Neredeyse harika giden bir hayatım varken birden her şeyin tepetaklak olması her ne kadar benim berbat hissetmeme neden olsa da Zeynep’in yanımda duruyor olmasıyla ayakta kalabiliyorum. Gözlerimi açtığımdan beri her şey o kadar tuhaf ki… Yağmur’un beni tanımıyor oluşu, babamın üç aydır burada öylece yattığımı söylemesi… Her şey bir muammayken yalnız kalmamızla birlikte Zeynep’in anlattıklarıyla netliğe kavuşuyor. Ben her şeyi gerçekliğine emin olduğum bir şekilde yaşarken aslında hepsinin birer rüya olması… Hele ki bunda Zeynep’in de her gün gelip benimle konuşması olunca işler iyice karışıyor. Yani ben şimdi sadece burada günlerdir sesini duyduğum bir kadına mı aşık olmuştum? Sadece onun sesiyle mi hayata tutunmuştum? Bu mümkün olabilecek bir şey miydi? Sanki aklım bana büyük bir oyun oynuyor gibi.

Aslında öyle büyük bir hayal kırıklığı içerisindeyim ki şuan. Zeynep’e Seni Seviyorum dediğim zaman karşılığını alamamak öyle canımı acıtıyor ki. Ara ara keşke uyanmasaydım diye düşündüğüm bile oluyor. Uyanmasaydım da Zeyneple her şey yoluna girmişken zamanın tadını çıkarsaydık. Tabii hayalimdeki Zeyneple.

Gerçek Zeynep’in hayalimdeki Zeynepten hiçbir farkı yok aslında bunu hissedebiliyorum, anlayabiliyorum… Belki bana aşık olmayabilir ama kesinlikle boş da değil. Sadece belli etmemeye çalışıyor ama gözleri onu ele veriyor. İşte o anda yakalıyorum hayalimdeki Zeynep’i. Sırf onun içindeki ufacık bir duygu kırıntısı için bile savaşacak kadar seviyorum onu.

Ona da hak veriyorum sonuçta üç ay boyunca benim bir başkasına aşık olduğumu düşünerek yanımda durmuş, ama o kadar yanılıyor ki. Evet Selin benim için bir zamanlar değerli olabilir ama kesinlikle ona aşık değilim ben, buna eminim.

EVCİLİK OYUNUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin