Chapter 31**Until we meet again

4.7K 61 3
                                    

una at hindi huli, pasensya sa uber slow UDs. mambibitin talaga ako kasi wagas ang sked ko. hahaha. tuesday to saturday. so walang pahinga. so walang panahon huminga. so puro reklamo. wag na ko mag-aral. chos! XD

all UDs simula po ngayon ay every monday. dun lang kasi ang free ko. please understand tong kabado at excited na nilalang ng buwan na to ne? FIGHTING!


check out the picture at MV sa gilid. (:


--


“Sure ka na ba dito anak?”

“Opo. Hindi mo din ako mapipigilan ma kaya wag mo ng subukan pa.”

“Nagpaalam ka ba sa kanya?”

“Hindi. Alam mo naman yun. Mas mabuti ng hindi niya alam. Well. Alis na ko. Tatawagan kita palagi. Mwa!”

The worst summer of my life. Papunta ng airport. Sa California ang destination. Dun ko tatapusin studies ko. Iba na buhay ko ngayon after ng…

Flashback**

“LOLO!”

Sht. Anong nangyayari?! Nakahilata si lolo ko sa sahig. T@e anong gagawin ko?! Hindi ako nurse o doktor o kung ano pa man! Anak ng siomai!  Ayaw mag-function ng utak ko na may 190 IQ!

“Tatawag ako ng ambulansya.”

“Dalian mo!”

Agad din namang dumating yung ambulansya. Nanginginig na ko sa kaba. Malay ko ba kasi kung anong nangyayari dito. Walang nagsasalita. Walang kumakausap sa’kin. Lahat puro, ‘excuse me maam’, ‘magiging okay po ang lahat’. Pagkalat nila!

Ano bang nangyayari sa lolo ko?! Baka kayo alam niyo. Kasi ako hindi eh.

O.O

“Don’t cry sweetie…”

TT____TT

Kita mo to si lolo. Wag niya ko alalahanin! Siya tong may emergency diyan eh. Pano naman akong hindi iiyak eh binigyan na niya ko ng blessing niya kanina tapos ganito? Parang labag lang sa loob niya kaya nangyari to oh.

After 30 minutes…

**Boy,it's kinda plain to see

Angel in disguiseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon