Love Me, Hate Me

Chapter 20

Chapter 20

Not a Chance

When Gio said something with seriousness and determination on his face, he really mean it. After he entered the court, the Blue Angels looked shaken and threatened. From here, I couldn't see Gio's face right now but I'm guessing it's a face of someone who's ready to take someone down.

The ball started to move with them and Gio's speed improved. Sinubukan siyang harangan ni Paul ngunit kaagad siyang nakaalis sa pagbabantay nito. Tumakbo siya patungo sa ring. Wala nang nagawa ang nagbabantay sa ilalim nito nang tumalon si Gio at nag-dunk. Pagkatapak ng kaniyang mga paa sa sahig ng court ay tumingin siya kay Paul at ngumisi.

I could see Paul balling his fist. He said something but I couldn't read his lips.

Nasa kabilang team ang bola. Kasalukuyan itong hawak ni Aaron. Binabantayan siya ni Rex. Pinanood ko ang bawat galaw niya. Nagtangka siyang tapakan si Rex ngunit kaagad itong nakahakbang patalikod. Dahil mas naka-focus si Aaron sa pananakit kay Rex, natapik niya ang bola. Mabilis itong nakuha ni Lloyd.

Hinarang siya ni Erwin. I saw Lloyd smirked. He jabbed step and when he created enough space, he shot the ball and scored three points.

Our team was still on the lead with a 10-point-difference. Mahihirapan ang team ni Paul na humabol lalo pa't hindi man lang nagpapakita ng pagod ang aming team. Desidido talaga silang manalo sa practice game na ʼto.

Isang minuto na lang bago matapos ang third quarter. Si Paul na naman ang may hawak ng bola at si Gio ang nagbabantay sa kaniya. It was Gio versus Paul again.

Mahigpit ang pagbabantay ni Gio ngunit kahit na hindi makalusot si Paul ay hindi pa rin niya ipinapasa ang bola sa kaniyang mga teammates. Hindi siya ganito maglaro pero sa kagustuhan niyang matalo si Gio ay pipilitin niyang maka-score.

Sinubukan ni Paul na makawala kay Gio ngunit mabilis nitong naagaw ang bola. Tumakbo siya patungo sa kabilang court. Malapit nang matapos ang third quarter at bago pa mapunta sa zero ang oras ay nai-shoot na niya ang bola. It was another three points for our team.

A quarter ended again with a score of 109-95. When they got back to the benches, they didn't look exhausted at all. It was like there was fire burning in their eyes showing their passion for basketball.

"Mabebs, ayos ba?" tanong ni Jin habang taas-baba ang kilay. "Sabi mo gusto mo ng score na hindi nila mahahabol."

Natawa naman ako. "Yeah. You guys are doing great."

They looked pleased with my compliment except Gio who had a serious look on his face.

Tinapik ko ang kaniyang balikat. "Loosen up, Dela Vega." Nginisian ko siya.

"Your ex..."–tumingin siya sa kabilang side–"...he's desperate to win."

Bumuntong-hininga ako. "He always is," sagot ko. "Watch out for their tricks."

Pinitik niya ang aking noo. Napasigaw ako sa sakit. Bago pa ako makaganti ay natapos na ang break. Muli na silang bumalik sa court para sa huling quarter.

Nagsimula na silang mamisikal ngunit hindi na ito umuubra dahil mabilis na nakakaiwas ang aming team. Kalmado lang sila kahit na ilang beses sinusubukan ng kabila na saktan sila. Habang pinapanood sila ay hindi ko mapigilang ikuyom ang aking mga kamao. Taliwas sa pangalan ng team nila ang ginagawa nila sa loob ng court.

Even though there was a huge gap in the score, Blue Angels managed to score consecutively until it reached to 115-110 because of Paul's three-point-shot.

Hindi rin nagpatalo ang aming team. Muli nilang tinambakan ang Blue Angels hanggang sa naging 125-111 ang score.

Dalawang minuto na lang ay matatapos na ang fourth quarter. Kahit na wala ng pag-asang manalo ang Blue Angels ay hindi pa rin sila tumigil sa pakikipaglaban para sa bola. Sa pagkakataong ʼto, na kay Gio na naman ang bola. Siya ang may pinakamaraming score sa larong ʼto. Kitang-kita ko sa kaniyang mga mata ang kagustuhan niyang mai-shoot ang bola bago matapos ang oras.