Chapter 34

1.7K 20 13
                                    

Author’s Note: Hello :) Ito po ay PitRick moment. :D Waaaah… Parang feel ko na siya. >3< Huhuhu. Sorry for typographical errors, tinatamad akong mag-edit e. LOL. Anyways, enjoy reading mga CUTE ;) Thank youuuuu!!!

P.S: SI Patrick sa kanan! :D Gwapooooo.. LOL

Chapter 34

~ Pitchi’s POV

                Sa wakas, ako na rin ang naunang magising kesa kay Patrick! xD Wooo! Malaking achievement ko ito! :D

                Naligo na ako at nakapagbihis na. Hala! Tulog na tulog naman asawa ko. >3< Sabagay, hindi na nga pala kami nag-abot ng gising. Hindi ko na alam kung anong oras siya umuwi kagabi e. Hindi ko na rin namalayan yung pagdating niya. TT__________TT

                Busy na naman ang HYPer-M nitong mga nakaraang linggo. Mukhang may promotion na naman sila para sa bagong album nila. *sigh* Promotion equals out of the country nilang peg. >3<

                Sinara ko yung pintuan ng kwarto namin ng dahan dahan. I don’t want to wake Patrick up e. Hihi. Para akong thief sa kilos ko na huwag mag-ingay! xD

                Bumaba na ako ng hagdan at sa kusina ang diretso ko. Magbe-bake ako ng cake para kay Patrick! Hihi.

                “Aba, ang aga mo yatang nagising Pitchi hija ha?” gulat na sabi ni Manang Ikang habang kinakabit ko yung apron ko.

                “E, espesyal po ngayong araw e” sabi ko at kinuha yung cook book na nasa drawer.

                Natigilan si Manang Ikang at mukhang iniisip niya kung anong date ngayon.

                “Ah! Anniversary niyo na nga pala ni Patrick. Nako! Ang bilis nga naman ng panahon hano? Apat na taon na kayong kasal hija! Nakakatuwa naman!” sabi ni Manang Ikang at ngiting ngiti siya.

                “Oo nga po e” sagot ko habang kinukuha yung kagamitan para ipag-bake ang asawa ko ng chocolate cake. Favorite rin niya kasi yun after nung Creamy Fruit Terrine. Yan yung name, hindi Creamy Fruit chuhcu! xD Haha!

                Buti na lang pala at lumabas kami nila Belle at Laura nung isang araw, tinulungan nila akong bumili ng ingredients para sa chocolate cake. :3

                “Ah, O sige hija. Ako na lang magluluto ng breakfast niyo” sabi ni Manang at hinahanda na niya yung kawali na may mantika.

                Parehas kami ni Manang Ikang na gumagawa sa kitchen. Pero magkaiba naman. Siya sa breakfast namin at ako sa chocolate cake. Hihi. Sana maganda kalabasan ng kina-kana ko na ‘to! First time ko pa namang mag-bake ever in my whole life!!

                Waaaaaah!! Malapit ng matapos ang cake na ginagawa ko! Hindi pa rin gising si Patrick!! >3< Hay…. Nakainom kaya siya?! >3<

                “Pitchi hija, kumain ka na ng breakfast. Mag a-alas dose na ng tanghali! Nako, e lunch na ang kakainin mo! E tapos ka naman na diyan sa cake mo ah?” sabi ni Manang Ikang habang nakatanghod sa akin na tinatapos yung cake.

                “Opo. Konti na lang po ito, Manang” sagot ko.

                Nilalagyan ko na lang ng konting design. Hindi naman kalakihan yung ginawa ko noh! Hindi naman na matakaw si Patrick e! Hindi katulad nung mga bata pa kami, lagi siyang may dalang bag at may lamang pagkain yun! Haha! Baboy kaya siya dati. Naghaharutan nga kami ng baboy e! Haha! Nako! Pero mas mataba siya sa akin nun noh! Biik lang ako, pero siya talaga baboy! xD Wahahaha!

Love PrecautionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon