LOVING SEBASTIAN GREENE (Published under Sizzle)

Chapter 33.4.4

CHAPTER 33.4.4

SEBASTIAN

Halos paliparin ko ang sasakyan papunta sa old hotel na pag-aari ko. I actually planned to reconstruct it at gawin ding first class hotel. Pero ngayon ay ginawa pang pugad sa katarantaduhan ni Wayne!

That piece of shit!

Pagkababang-pagkababa ko sa sasakyan ay agad na bumungad sa akin ang mga tao ni Wayne na puro mga de baril at kinapkapan ako. As much as I wanted na magdala ng baril ay alam ko naman din na kukumpiskahin nila iyon. A part of me was hoping that Wayne is not really that evil to kill me and my wife.

Sa lobby lang naman nila ako dinala at ipinasok sa opisina. Abandoned building na rin ang hotel at next month pa nakaplano ang full reconstruction. Pagbungad sa kwarto ay agad ko ring nakita ang asawa ko at si Brianna na nakaupo sa sofa.

"Adison, Baby!" malakas ko pang tawag sa kanya.

"Sebastian!" Umiiyak pang nagtatakbo siya palapit sa akin at mahigpit ko siyang niyakap.

Thank God she's okay...

"Are you okay? Did they hurt you?" I cupped her face and intently look at her.

I am so damn worried! Kulang na lang ay ikamatay ko ang sobrang pag-aalala.

"I'm okay..." Agad pa niyang pinunasan ang kanyang luha at muling yumakap sa akin. Ramdam ko ang pangangatog ng kanyang katawan sa takot.

"I'm glad you made it, Bro."

Agad akong napalingon sa pinanggalingan ng boses. Mula sa katabing opisina ay lumubas siya kasunod ang ilang bodyguards.

"You're fucking out of your mind, Wayne!" I blurted out.

"Well..." He shrugged at nakakalokong ngumiti. "Thanks to your obsessed ex-girlfriend!" Itinuro pa niya ang umiiyak ding si Brianna. "Kung hindi dahil sa katangahan niya sa'yo, wala ka sana rito."

"How dare you used other people!"

"Para-paraan lang 'yan, Sebastian. Sa dami ng mga bodyguards mo, sa palagay mo ganun kadali lumapit sa'yo! But I must commend you for still being alive. Ang galing mo rin palang umilag." Nakakaloko pang ngumiti ang gago!

"I knew that you are not that kind of person, Wayne."

"I am now, Greene... because of you." Agad din namang sumeryoso ang kanyang mukha. "Pia, is the most important person in my life right now. Siya na lang ang natitirang pamilya ko pero sinira mo pa."

"Like I said, she fucking agreed to it. I really don't know that she's your sister!" sigaw ko pa at mas hinigpitan ang yakap sa asawa ko.

"Is she not lovable para tratuhin mo siya nang gan'un?" Kumunot ang kanyang noo at matalim akong tinitigan.

"Pia is a lovable person, Wayne. It's only that, I am a messed up guy! I fucked up! I am not capable of loving at that time."

"So, are you saying you're capable now?" He smirked.

"I fell in love with Adison. It's not something I planned. I am not in love with Pia. I don't feel anything for her."

"You're an asshole. Did you know that?"

"I am..." Bahagya pa akong tumango. Hoping he'll have a sudden change of mind. But I was wrong.

"Hanggang ngayon ay nasa mental asylum pa rin ang kapatid ko. Do you think, madali kalimutan ang ginawa mo?" Kung nakakamatay ang tingin, malamang pinaglalamayan na ako ngayon sa sama nang titig niya sa akin!