"Kathryn, umiyak ka ba?"
Si Mang Pio ang naghatid sa akin ngayon sa school. Ngayon rin ang flight ni mama at ni papa papunta sa abroad. Umalis na rin ang kasambahay naming si Ate Dindin kasi na-stroke ang tatay niya at siya lang ang inaasahang mag-alaga dito. Pero habang walang si mama at si papa, si Aling Melinda muna ang kasama ko. Mamaya ang dating niya. Ang tahimik nga kanina sa bahay, di ko mapigilang umiyak. Ang lungkot-lungkot. Pero kailangan kong masanay. Kailangan kong maging independent. Hindi pwedeng umasa nalang ako palagi kay kuya- o sa ibang tao.
At wala pa ring nakakaalam ng nararamdaman ko. Hindi ko pa kasi nakausap si Miles. Ngayon lang ulit kami nagkita. "Si Daniel... hindi ko siya tunay na kapatid." Habang sinasabi ko 'to kay Miles, pinipilit kong hindi umiyak. Ayaw ko ng umiyak.
"Teka nga, mag-usap nga tayo." seryosong saad ni Miles at hinila ako papunta sa banyo.
Pagkadating na pagkadating namin sa banyo, niyakap ako ni Miles. "Hi-hindi ko tunay na kapatid si Daniel. Kahapon, kinuha na siya ng tunay niyang magulang. Mag-isa nalang ako sa bahay kasi... kasi pumunta na sa abroad si mama at si papa." paliwanag ko kay Miles.
Mas hinigpitan ni Miles anng yakap niya sa akin. Pagkatapos ay bumitaw siya at pinunasan ang luha sa mata ko. "Hindi ba mas okay 'yun? Hindi mo na kailangang pigilan ang nararamdaman mo para kay Daniel. Tadhana na mismo ang gumagawa ng paraan para maging kayo."
"@#$% pakiramdam 'yan. Kaya ko namang tiisin. Mawawala rin naman 'to. Pero, pero ayaw kong mawala si kuya sa tabi ko. Ayaw kong mawala siya sa paningin ko. Ayaw ko rin namang maging selfish. Kailangan siya ng totoo niyang pamilya. Kaya ayaw kong ipakita kay kuya na nasasaktan ako. Ayaw kong ipakita sa kanya na umiiyak ako. Kasi ayaw kong dagdagan 'yung bigat na pinapasan niya." nanginginig kong saad.
Pinunasan ni Miles ang mata ko at para bang may sinisignal siya sa akin. Nakatalikod kasi ako sa pinto, lilingon na sana ako pero pinigilan ako ni Miles.
Nagulat ako nang bigla siyang tumawa. "HAHAHAHA! TALAGA?! WOW!!"
Biglang may kumatok sa pinto ng banyo at pagkalingon ko, si kuya. Ngumiti ako nang makita ko siya. "Good morning, kuya."
"Ayaw mong dagdagan ang problema niya, diba? Go na, kailangan ka niya. Iihi lang ako tapos pupunta na rin ako sa classroom." bulong ni Miles sa akin. "Hi, Daniel!" Sigaw ni Miles at bago pa man makabati si kuya, pumasok na sa loob ng cubicle si Miles at umihi.
Paglabas namin ng banyo, nandoon din pala si CJ.
"Hi, Kathryn. Si Miles?" tanong ni CJ.
"Umiihi." sagot ko.
"Ahh, sige, intayin ko nalang." nakangiting saad ni CJ. Sa totoo lang, hanga ako kay CJ. Sobrang loyal niya kay Miles. Hindi ko siya nakikitang nagchecheck-out sa ibang babae. I mean, para kay Miles lang talaga ang mata niya at boto ako sa kanya para sa bestfriend ko.
