Sen Benimsin! (ZeyKer)

Bölüm 22 : Kayınvalide

''Kerem?''

Kafamızı sesi duyduğumuz yöne doğru çevirdiğimizde ikimizde çok şaşırmıştık. Şu an ki pozisyonumuz hiç iç açıcı değildi ve ben yerin dibini girip bir daha ortaya çıkmamak istiyordum. Karşımda canlı canlı bir Sevim Sayer duruyordu.

Hemen bacaklarımı Kerem'in belinden indirdim ve üstümü düzelttim. Hiç birimiz konuşmuyorduk. Ben rezil olmuştum. Kerem ise hiç bir şey demeden ayağını sallıyordu.

''Kerem?'' dedi annesi tekrarlayarak. Ama bu sefer sesi merakla geliyordu.

''Efendim anne?''

''Ne yapıyorsunuz burada?''

Evet, çok güzel ne yapıyorduk burada?

''Bir şey yapmıyorduk. Konuşuyorduk öyle.''

''Hiç öyle gözükmüyordu ama.''

Çok güzel! Hiç öyle gözükmüyormuş. Kim bilir kadıncağız ne anladı? Tabi anladığı şey muhtemelen doğruydu ama şu an konumuz bu değildi.

''Ya anne işte şey oldu. Ben ve Zeynep şey yapıcaktık... Ya işte boşver sen.''

''Kerem bir gelir misin?''

Kerem istemeye istemeye gitti. Ben ise şu an tırnaklarımı kemiriyordum.

Kerem'in ağzından;

''Kerem bu ne?''

''Ne, ne?''

''İşte bu kız.'' dedi Zeynep'in olduğu tarafı gözleriyle göstererek.

''Kız arkadaşım.''

''Senin kız arkadaşın Melis değil miydi?''

''Evet öyleydi.''

''Eee ne oldu onunla ayrıldınız mı?''

''Yooo.'''

''Kerem doğru düzgün cevap ver!''

''Yaa anne boşver sen.'' dedim ve hızla Zeynep'in bulunduğu odaya gittim.

Zeynep'in ağzından;

Acaba ne konuşmuşlardı? Annesi benim hakkımda ne demişti? Kerem ne açıklama yapmıştı? Beynimi bu sorular kemirirken Kerem'in bana doğru geldiğini gördüm.

''Eee ne oldu? Annen ne dedi? Kesin kötü bir şey dedi. Uff ya rezil oldum işte. Bak hepsi senin yüzünden! Yerin bin kat dibine girdim!''

Kerem bana sorgulayan gözlerle bakarken tekrar bağırdım.

''Ne? Niye öyle bakıyorsun?!''

''Motorun soğusun güzelim.''

''Uff tamam be!'' dedim sakinleşerek.

''Hiç öyle konuştuk işte.''

''Yani bir şey sormadı mı?''

''Sordu. ''

''Eee Kerem? Merakta bırakma insanı!''

''Yaa işte bende kız arkadaşım dedim. Oldu bitti.''

''Hmm tamam o zaman.''

Ne? Kız arkadaşım mı? Jeton şimdi düşmüştü.

''Ne kız arkadaşım mı dedin?''

''Evet öyle değil misin?''

''Yani tamam da.. iştee....''

''Neyse güzelim merak etme sen.''

Kerem saçımı okşayınca herşeyin yolunda olduğunu anlamıştım.