My two-faced boyfriend

Chapter 33: Her side

Chapter 33: Her side

“Gusto mo ba kumain sa labas after ng klase?” Tanong ko kay Kyle.

Tumingin lang siya sa’kin tapos nilagay niya yung libro ng Chemistry sa loob ng bag niya. “May practice ngayon sa basketball.” Sinabi niya tapos umalis na siya.

Nakatingin lang ako sa pinto. Bakit ganun? Dalawang araw na siyang ganito sa’kin. Kung hindi niya ako pinapansin,  iniiwan na lang niya ako bigla-bigla o kaya pag iniimbita ko siya lumabas, hindi siya napayag. Lagi niyang dinadahilan na marami daw siyang ginagawa.

Ayaw ba niya ako makasama?

Hindi ko napansin na nakalapit na pala si Alice sa’kin. “Hindi ba sasama sa’tin si Kyle?” Tinanong ni Alice sa’kin.

Umiling ako habang inaayos ko yung gamit ko. “Hindi daw eh, may gagawin pa daw siya.”

“Ano ba yan, lagi na lang nag-dadahilan si Kyle ah.”

Lumapit si Renz sa’min. Dala na niya yung bag niya. “Parang hindi ‘ata kayo masyadong naguusap ni Kyle.”

Ngumiti na lang ako ng pilit sa kaniya kasi alam ko rin yun. “Baka wala lang sa mood. Sige, uwi na ako.” Kinuha ko yung bag ko tapos nag-lakad na ako paalis.

Habang nasa corridor ako, iniisip ko kung may nagawa ba akong ikinagalit ni Kyle sa’kin. Pero kahit anong gawin ko, wala talaga akong maisip.

“Hay.” Napakamot ako sa ulo ko. Di ko namalayan na nasa harap ko na pala si Paolo.

“Hi Louise.” Napatingin ako kay Paolo tapos agad akong napangiti.

“Hello Pao. Musta na?”

“Eto, pauwi na. Walang practice ngayon eh.”

Biglang sumikip yung dibdib ko sa sinabi ni Paolo. Sabi sa’kin ni Kyle, meron daw siyang practice ngayon sa basketball. Bakit kailangan niyang mag-sinungaling?

“Bakit? Anong problema?” Tanong ni Paolo.

“Ah wala naman. Haha, sige uwi na ako.”

“Nasaan si Kyle? Hindi ba kayo sabay ngayon?”

Umiling ako tapos nag-lakad ako paalis. “May practice daw siya ngayon eh.”

“Huh?”

--

Kinuha ko yung cup noodles sa cabinet tapos binuksan ko. Ano ba yan, wala akong kasabay kumain ng hapunan ngayon.

Inintay ko kumulo yung thermos. Nakatingin lang ako sa kawalan.

Na kay Kyle pa rin ang isip ko.

Nagulat ako ng biglang may kumatok. Agad akong tumakbo papunta sa pinto at pag-bukas ko, nasa harap ko si Kyle. Naka-suot lang siya ng sky-blue na shirt and white shorts tapos hawak niya yung black niyang cardigan. Napansin ko rin na may hawak siyang malaking bag.

“K-kyle? Bakit? Anong problema?”

Hinawi niya ako sa gilid para makapasok siya. “Dito ako tutulog.”

Namula ako sa sinabi niya. “H-huh?”

Binato niya sa floor yung bag niya tapos umupo siya sa sofa. “Na-miss kita eh. Bakit ba?”

Lalo kong naramdaman na uminit yung mukha ko sa sinabi niya. “Ganun ba. Kumain ka na?”

“Hindi pa.”

“Sige, magiinit lang ako ng noodles.” Agad kong kinuha yung cup noodles sa kabinet tapos nagpakulo ulit ako ng tubig.

Umupo ako sa upuan tapos inintay kong kumulo yung tubig. Tahimik kaming dalawa at medyo naiilang na ako sa kinikilos ni Kyle. Gusto ko mag-tanong sa kaniya pero feeling ko tatarayan lang niya ako.