Sessiz Veda

8.3K 287 54
                                    

Bugün yatağın 'sen' tarafından kalktım.
Hayalin, bütün sigaralarımı tüketmiş dün gece.
Bacakları kırık sandalyem, güneşe küsmüş odam...
Aynada gördüğüm aslında ben değilim!
Yarım bıraktığın adamın, anılarından ibaretim..
Evden çıkmadan önce, korkularımı giyindim üzerime
Perişanlığın kıvrılan yakasını düzeltip,
Mutsuzluğu ilikledim yüreğime...
Her ne kadar çaresiz olsam da,
Bir günü daha boşa harcayacak değilim.
Koşarak indim gıcırdayan merdivenleri.
Eski, kilidi bozuk kapıdan dışarıya adım attım.
Sarı saçlı, üstü başı toz içinde bir çocuk dikildi karşıma.
Bir avuç karanfil uzatıp, "amca ne olur al" dedi kısık bir sesle.
Dayanamadım, cebimdeki bütün parayı doldurdum minicik avuçlarına.
Hava soğuktu, titriyordu içim.
Ceketimin cebinde, eskimiş bir resmin vardı.
Canımı yaktığı halde,
Her gün olduğu gibi çıkarıp baktım.
Bana ait olmayan gözlerini öptüm.
Dudakların beni çağırıyordu.
Gizli gizli buluştuğumuz, kirli sokak kaldırımlarına.
Gitmedim, çünkü bugün senin doğum günün.
Sana gelmek istedim, varlığımla ve yokluğumla.
Beynimin içine hapsettiğim binlerce kelimeyi,
Sana söyleyecek olmanın heyecanı var içimde.
Bilirsin, ağzım laf yapmaz benim, suskunumdur.
Kalabalık caddenin, dar kaldırımlarında yürümeye devam ettim.
İnsanlar nedensizce gözlerime bakıyordu.
Mutluluğu da gördüm, o da sana geliyordu.
Tanımadığım bir adamın uzattığı sigarayı alıp, içmeye başladım.
Üfledikçe dumanında seni görüyordum.
Bana gülümsüyordun, o en güzel gülüşünle!
Başımı yere eğdim, aklımdakiler aklımdan taşıyordu.
Mezarlığın gıcırdayan demir kapısını açıp içeriye girdim.
Ve işte şimdi burada tam karşında duruyorum.
Bakışlarım, yüreğini burkacak cinsten!
Sana söylemek istediğim binlerce şey var.
Ama sen hala susuyorsun!
Özlemedin mi beni oralarda?
Neden hiç girmedin rüyalarıma?
İçimi kemiriyor acılarım.
Tükenen sadece sigaram değil inan.
Seninle olmak, seninle kalmak istiyorum.
İnsanlar olamasa kader engel oluyor.
Sen yokken, hiçbir şey yolunda gitmiyor.
Bakma sana kızdığıma, hiç kıyamıyorum ki.
Soğuk mu orası, üşüdü mü ellerin?
İstermisin gelip tutmamı?
Sana sımsıkı sarılmamı...
Artık vücudumu taşıyamıyor dizlerim.
Dayanmaya mecalim kalmadı.
Yanına umutsuzluklarımla kıvrılıp,
Ayrılığın şiddeti dinene kadar uyumalıyım.
Doğum günün kutlu olsun.
Unutmadan.
Bu karanfiller senin için...

*Selman Sendrom

Sessiz VedaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin