Chapter *7
Past 7 na ng makarating ako ng bahay at nandon ang sasakyan nina Mama. Wow naman almost 2weeks din silang wala dahil sa business trips nila. Miss ko na sila e. excited akong pumasok ng bahay tapos andon sila sa Dining Room. Si mama, papa at kuya. Agad akong lumapit doon at nagbless sa kanila.
“saan ka galing Andrea?” si Mama, parang galit siya. Ahmm
“sa bahay po ng kaibigan ko Ma” kinakabahan ako. Although laging ganito si Mama sa akin di kami close e. >:(
Tapos si Kuya di din kumikibo same with Dad. Waaaaah! Anong kasalanan ko? Kadadating ko lang e. Umupo na ako para kumain na din tapos bakit may Cake. Birthday nino? Binasa ko yung nakasulat. And ohh! its my Ate’s 21st birthday. Kita ni Mama ang shock reaction ko.
“don’t tell me you forgot the birthday of your ate, kanina ka pa naming tinatawagan pero walang sumasagot”
“kasi Ma hindi ko po dala yung cellphone ko”
“what an excuse Andrea, nag cellphone ka pa kung hindi mo din naman pala gagamitin.”
Tas tiningnan ako ng masama ni kuya, kaharapan ko kasi siya e.
“saan ka ba naman kasi galing? Di ka tuloy nakasama sa sementeryo, hinahanap ka nina Lola.“
It was an ACCIDENT. Yah, an accident na walang nakakaalam kung kailan mangyayari. Diba?
“sa birthday ng kaibigan, sa homesite”
“what homesite? Kelan ka pa nagkaroon ng kaibigan doon Andrea? Tsaka birthday ng kaibigan mo naalala mo pero birthday ng sarili mong ate nakalimutan mo!”
Homesite is a squatter place pero mababait naman ang mga tao doon e. hindi porke nakatira ka sa isang squatter place e masama ka na, hindi ako mapang mata tao. Pero si mama, matapobre siya sa mahihirap. Lumaki kasi talaga si Mama na may magandang buhay. Pero bakit ako diba? Haiiist!
“ma, mabait naman po yung kaibigan ko doon e”
“mabait kase may kailangan siya sayo. Peperahin ka lang ng taong iyon Andrea”
“ma, hindi naman lahat ng nakatira sa squatter ay masama”
“ano ba! Tama na nga iyan, nasa harapan tayo ng pagkain, respeto man lang.” –Dad
“go to your room Andrea, and ayoko ko ng marining pa na pumupunta ka sa ganoong lugar at makikipag kaibigan sa mga taga squatter!”
BINABASA MO ANG
Single For Real But Taken For Granted (Completed)
Teen FictionSi Andrea ay isang broken hearted at hindi makapag move on sa kanyang past relationship. Kasalukuyan siyang nagmo'move on ng makilala niya si Michael at nagkaroon sila ng 1month deal.
